Αγορασα σημερα το 3ο απεργιακο (ή έτσι νομιζα) φυλλο της ελευθεροτυπιας, γεματος χαρα, ανυπομονησια και με μια αισθηση ενος συνδρομου στερησης που κρατουσε για μηνες. Το εξωφυλλο ακομα δεν ηταν το καλυτερο προμυνημα. "Ο Τσιπρας χαιρετιζει το απεργιακο φυλλο της Ε". Ενταξει, ειπα, δεν ειναι ουτε οι πρωτοι ουτε οι τελευταιοι που περιμενουν το ΣΥΡΙΖΑ για να αλλαξει κατι. Τοσους μηνες ειναι αλλωστε που ειναι απληρωτοι σε απεργια. Αραξαμε με την Ε. και πινοντας τον καφε μας ξεκινησαμε να ξεφυλιζουμε.
Ωσπου επεσα στα αθλητικα, σε αρθρο του Συρίγου. Ωπ, μα τι γινεται εδω; Ο Συριγος δεν ηταν που εκραζε τις κινητοποιησεις των εργαζομενων; Που ειχε ταχτει με την πλευρα της εργοδοσιας και καλουσε τους εργαζομενους να κανουν θυσιες, διαφωνοντας με την απεργια και τον αγωνα; Ειχε και περασει και καιρος και ισως δε θυμομουν καλα, αλλα κατι ξεκινησε να μη μου φαινεται σωστο...
Ωσπου ενα κειμενο αρκετα διαφωτιστικο ως προς το τι συμβαινει και το οποιο αναδημοσιευω, ξεκαθαριζει την κατασταση... Η πολιτικη προελευση των υπογραφοντων δεν αφηνει πολλα περιθωρια για υποθεσεις περι "σκοτεινων" σκοπιμοτητων και τετοια.
Ωσπου επεσα στα αθλητικα, σε αρθρο του Συρίγου. Ωπ, μα τι γινεται εδω; Ο Συριγος δεν ηταν που εκραζε τις κινητοποιησεις των εργαζομενων; Που ειχε ταχτει με την πλευρα της εργοδοσιας και καλουσε τους εργαζομενους να κανουν θυσιες, διαφωνοντας με την απεργια και τον αγωνα; Ειχε και περασει και καιρος και ισως δε θυμομουν καλα, αλλα κατι ξεκινησε να μη μου φαινεται σωστο...
Ωσπου ενα κειμενο αρκετα διαφωτιστικο ως προς το τι συμβαινει και το οποιο αναδημοσιευω, ξεκαθαριζει την κατασταση... Η πολιτικη προελευση των υπογραφοντων δεν αφηνει πολλα περιθωρια για υποθεσεις περι "σκοτεινων" σκοπιμοτητων και τετοια.
Αγαπητέ Πάνο,
Ύστερα και από τις δηλώσεις του εκπροσώπου της ΧΚ Τεγόπουλος στη χθεσινή τριμερή συνάντηση στο υπουργείο Εργασίας ότι η εταιρεία προτίθεται να υποβάλει εκ νέου αίτηση για να υπαχθεί στο άρθρο 99 και, ως εκ τούτου, «αποδέχεται την κυκλοφορία απεργιακών φύλλων δεδομένου ότι αυτά γίνονται από τις εγκαταστάσεις της» και προτίθεται να παραχωρήσει μέχρι και το ΑΦΜ της ΧΚ Τεγόπουλος για την έκδοση του φύλλου, οφείλουμε να διαχωρίσουμε τη θέση μας από την αυριανή έκδοση μιας Ελευθεροτυπίας υποτίθεται απεργών εργαζομένων, που γίνεται όμως με την πλήρη σύμπνοια, αν όχι υποστήριξη, της εργοδοσίας.
Δυστυχώς, το φύλλο που ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει αύριο δεν μπορεί να είναι το «τρίτο –κατά σειράν- απεργιακό φύλλο» της «Ελευθεροτυπίας», όπως ψευδεπίγραφα αναφέρει το δελτίο τύπου της Συντακτικής Επιτροπής, αλλά μια παγκόσμια συνδικαλιστική πρωτοτυπία ενός «τύποις απεργιακού φύλλου», όπως ακριβώς το είχε εξαγγείλει στην τελευταία συνέλευση των Συντακτών μέλος της νέας Συντακτικής Επιτροπής, δυστυχώς με την ανοχή, υποστήριξη και αναπαραγωγή του εκπροσώπου των εργαζομένων. Η παρακάτω δήλωση σ’εκείνη τη συνέλευση των συντακτών είναι περισσότερο από εύγλωττη και δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες. Γίνεται όμως ακόμη περισσότερο ανησυχητική έπειτα και από τις τελευταίες εξελίξεις στην τριμερή συνάντηση του υπουργείου Εργασίας:
“Θα βγούμε ως “Ελευθεροτυπία”, κανονικός τίτλος, απλά από κάτω θα γράφει «των εργαζομένων». Για ποιο λόγο: θα είναι ένα τύποις απεργιακό φύλλο, αλλά επί της ουσίας θα είναι η κανονική Eλευθεροτυπία. Με άλλο ΑΦΜ όμως, όχι της ΧΚ Τεγόπουλος.”
Μέλος της συντακτικής επιτροπής του φύλλου
(Ας σημειωθεί ότι το διαφορετικό ΑΦΜ δεν οφείλεται στην «ηρωική» άρνηση της Συντακτικής Επιτροπής να δεχτεί την εργοδοτική κηδεμονία, αλλά στη γνώση ότι τα έσοδα της εταιρείας με το ΑΦΜ της «Ε» δεσμεύονται από τράπεζα)
Τις υποψίες ότι το φύλλο που ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει δεν είναι στην ουσία απεργιακό αλλά διεκδικεί παγκοσμίως δάφνες πρωτοτυπίας ως «τύποις απεργιακό» ενισχύουν και τα εξής:
– Τα προηγούμενα δύο απεργιακά φύλλα όχι μόνο δεν είχαν τις ευλογίες της ΧΚ Τεγόπουλος, αλλά αντιθέτως η εταιρεία είχε προχωρήσει σε ασφαλιστικά μέτρα για να εμποδίσει την έκδοσή τους και είχε απαγορεύσει τη χρήση των γραφείων, κλειδώνοντάς τα και θέτοντας το σύστημα ηλεκτρονικής σύνταξης της εφημερίδας εκτός λειτουργίας. Τότε άλλωστε ήταν διάχυτο στους διαδρόμους της εφημερίδας ένα κλίμα τρομοκράτησης εναντίον όσων συμμετείχαν στα απεργιακά φύλλα ότι θα ακολουθούσαν μηνύσεις και απολύσεις χωρίς αποζημίωση αν ο τίτλος των απεργιακών φύλλων παρέπεμπε στην Ελευθεροτυπία. Η διαφορά με το αυριανό φύλλο, που βγαίνει από τα, αίφνης ορθάνοιχτα, γραφεία της Ελευθεροτυπίας, και μάλιστα με χρήση του ονόματος «Ελευθεροτυπία» στον τίτλο και τις ευλογίες της εταιρείας, είναι περισσότερο από εμφανής.
– Πολλοί συνάδελφοι, που τώρα πρωτοστατούν στην έκδοση του «τύποις απεργιακού φύλλου», είχαν πάρει δημοσίως σαφείς αποστάσεις από την έκδοση των δύο απεργιακών φύλλων, κάποιοι μάλιστα διαμαρτυρόμενοι για το ότι η έκδοση θα ήταν πλήρης και όχι ένα απεργιακό δελτίο λίγων σελίδων. Η δε επιχειρηματολογία τους, διατυπωμένη ανοιχτά και δημόσια τότε, είχε υιοθετηθεί ως διά μαγείας από την εργοδοσία στα ασφαλιστικά μέτρα που έκανε κατά εκείνων των απεργιακών φύλλων, επιχειρηματολογία η οποία –θυμίζουμε- κατέπεσε στο δικαστήριο. Είναι τουλάχιστον υποκρισία, λοιπόν, σήμερα οι συγκεκριμένοι συνάδελφοι να επικαλούνται τα απεργιακά φύλλα που κατήγγελλαν και σαμποτάριζαν και να επιχειρούν να εμφανίσουν το αυριανό φύλλο και ό,τι ενδεχομένως ακολουθήσει ως συνέχεια εκείνων, σε μια εμφανή προσπάθεια να αποκρύψουν τον διαφορετικό χαρακτήρα αυτής της κίνησης και τη διαφορετική στόχευση. Το παραδέχεται εμπράκτως η εργοδοσία – κάτι παραπάνω θα ξέρει…
– Είναι περισσότερο από εύγλωττη η στάση διευθυντικών στελεχών της εφημερίδας, που εμφανίζονται να στηρίζουν το «τύποις απεργιακό φύλλο», τόσο στη συνέλευση όσο και με τη συχνή παρουσία τους στα γραφεία κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας του φύλλου. Τι άλλαξε λοιπόν αν όχι το γεγονός ότι αυτή τη φορά το φύλλο που ετοιμάζεται δεν είναι στην πραγματικότητα απεργιακό, αλλά «τύποις απεργιακό»;
Τέλος, ύστερα από τη δήλωση του εκπροσώπου της ΧΚ Τεγόπουλος ότι η εταιρεία προτίθεται να ξανακάνει αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99, δεν μπορούμε να μην εκφράσουμε τον έντονο προβληματισμό μας για την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης να μη χαιρετίσει τη δικαστική απόφαση απόρριψης της υπαγωγής της ΧΚ Τεγόπουλος στο άρθρο 99, παρόλο που προηγούμενες Γενικές Συνελεύσεις είχαν αποφασίσει να προχωρήσουν οι εργαζόμενοι με κύρια παρέμβαση στο δικαστήριο, ζητώντας ακριβώς τη μη υπαγωγή της εταιρείας στο άρθρο 99. Άλλη μια παγκόσμια πρωτοτυπία;
Ας επιχειρήσουμε, λοιπόν, να συνοψίσουμε την εικόνα: Σήμερα που το –αρχικό και μοναδικό- σχέδιο της εργοδοσίας ως προς την εφημερίδα, η «ελάφρυνσή» της δηλαδή τουλάχιστον κατά το 60% του μισθολογικού της κόστους, πάει κατ’ ευχήν (το δήλωσαν οι νομικοί της εκπρόσωποι στην τριμερή: με τις τετελεσμένες και υποψήφιες αποχωρήσεις το πλάνο έχει καλυφθεί κατά 70%), κάποιοι συνάδελφοι ανακαλύπτουν όψιμα τον αγώνα και την έντυπη έκφρασή του που τόσο λυσσαλέα πολέμησαν το προηγούμενο διάστημα! Αποδεχόμενοι πλήρως την εξώθηση τόσων συναδέλφων στην ανεργία (από την αρχή το ομολογούσαν κυνικά ότι «δεν γίνεται να σωθούμε όλοι»), τώρα ξανανοίγουν την εφημερίδα παραμένοντας απλήρωτοι και χωρίς να έχουν αποσπάσει καμία δέσμευση από την πλευρά της ιδιοκτησίας για το χρόνο και τον τρόπο αποπληρωμής δεδουλευμένων και αποζημιώσεων. Είναι περίπου προφανές ότι θα συνδράμουν και την εκ νέου αίτηση της ιδιοκτησίας για υπαγωγή στο άρθρο 99 (κάποιοι το έκαναν και την πρώτη φορά), συμβάλλοντας έτσι στο σχέδιο της Χ.Κ. Τεγόπουλος να κερδίσει χρόνο και χρήμα. Μόνο που αυτό το χρήμα είναι οι κόποι των εργαζομένων της. Και ο χρόνος, κλεμμένος είναι κι αυτός. Από τους ίδιους εργαζόμενους, πολλοί εκ των οποίων δούλεψαν με κέφι και αφοσίωση για περισσότερα από 20 χρόνια. Για να πεταχτούν απ’ το παράθυρο (ουπς, συγνώμη, για να ανοίξουν το παράθυρο, ελεύθεροι και αυτόβουλοι μες στην απόγνωσή τους, και να πηδήξουν).
Οσοι έχουν αντοχή (ενδεχομένως υλικά υποστηριζόμενη) παραμένουν για να δουν το τέλος. Κανένας δεν μπορεί να τους κατηγορήσει γι’ αυτό. Και επίσης κάνουν ό,τι μπορούν για να εξασφαλίσουν την επιβίωση. Ούτε γι’ αυτό μπορεί να τους κατηγορήσει κανείς. Αρκεί να μην ξεχνούν ότι:
– Οι δικοί τους υπολογισμοί δεν θα συναντηθούν απαραιτήτως με τους σχεδιασμούς της εργοδοσίας (η μέχρι τώρα εμπειρία μαρτυρά το αντίθετο).
– Η διαίρεση των εργαζομένων, έδαφος στο οποίο έσπειραν πολλοί επιτήδειοι από την πρώτη στιγμή, μόνο το δίκιο των πρώτων δεν υπηρετεί. Θεριστές της εξαθλίωσης θα είμαστε όλοι μας!
– Ο κοινωνικός κανιβαλισμός που δείχνει να κερδίζει έδαφος στο κτήριο της Μίνωος 10-16 είναι η θλιβερή επιβεβαίωση ότι, παρά την πρωτοφανή φιλεργατική απόφαση του δικαστηρίου, οι εργαζόμενοι –ως στρώμα και ως συλλογική συνείδηση- έχουν πολύ δρόμο να διανύσουν ακόμα προκειμένου να υπερασπίζονται αποτελεσματικά τα συμφέροντά τους. Μέχρι τότε, τα αφεντικά –μεγάλα ή μικρά, μέινστριμ ή «εναλλακτικά- θα χορεύουν πάνω στα κουφάρια των ανθρώπων που παράγουν τον πλούτο για να τον νέμονται λίγοι και ανεπάγγελτοι.
– Υπαγωγή στο άρθρο 99 (σύμφωνα με την εκκωφαντική στατιστική του 99,5% των επιχειρήσεων που έχουν υπαχθεί μέχρι στιγμής) σημαίνει ομηρία εις το διηνεκές για τους εργαζόμενους, που δεν μπορούν να διεκδικήσουν καμία οικονομική τους απαίτηση, και απόλυτη ασυλία της ιδιοκτησίας, προκειμένου να προχωρήσει στα όποια σχέδιά της: Να πτωχεύσει την εταιρεία μαζί με τα «βάρη» της, τα δεδουλευμένα των εργαζομένων της δηλαδή, και να ξεκινήσει καινούρια δραστηριότητα με άλλη εταιρεία, «ανάλαφρη» και απαλλαγμένη από το… παρελθόν. Να κάνει την τελευταία «μπάζα» βγάζοντας λεφτά στο εξωτερικό και πτωχεύοντας την επιχείρηση. Σε κάθε περίπτωση, το άρθρο 99 στρώνει το τραπέζι για ελάχιστους συνδαιτυμόνες, και αυτοί δεν μπορεί να (αυταπατώνται ότι) είναι οι εργαζόμενοι.
Συνάδελφοι,
Ο καθένας είναι ελεύθερος να επιλέξει πώς θα βαδίσει, όρθιος ή έρποντας. Ο καθένας έχει δικαίωμα στην ελπίδα, αλλά και στην αυταπάτη. Κανένας, όμως, δεν έχει δικαίωμα στην απάτη εις βάρος των πολλών συναδέλφων και των δίκαιων αιτημάτων τους. Κανένας δεν έχει δικαίωμα να καπηλεύεται έναν αγώνα -που προσπαθήθηκε να δοθεί ενωτικά παρ’ ότι δεν στηρίχτηκε απ’ όλους- προς εξυπηρέτηση ιδίων οφελών, αλλότριων προς το συμφέρον των απλήρωτων εργαζομένων της «Ε». Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να ρίχνει λάσπη εναντίον συναδέλφων που σε τίποτα δεν έβλαψαν τον κοινό αγώνα και τα κοινά συμφέροντα –το αντίθετο μάλιστα!- προκειμένου να αποσείσει την προσοχή από κινήσεις «θολές» και εγχειρήματα «τύποις απεργιακά» – στην ουσία ευλογημένα από την εργοδοσία.
Οι κάτωθι υπογράφοντες στο μοναδικό εγχείρημα που συμμετέχουμε σήμερα είναι: «Εργαζόμενοι σε απόγνωση»
Με εκτίμηση,
Δημήτρης Αγγελίδης
Παναγιώτης Βωβός
Αρίστος Γιαννόπουλος
Ελένη Γκρούη
Ντίνα Δασκαλοπούλου
Βάσω Κανελλοπούλου
Τίνα Κουλουφάκου
Αλέξανδρος Παναγιωτάκης
Αφροδίτη Πολίτη
Αυγή Πλατσή
Ελενα Σπανδωνή
Ευαγγελία Φραντζόγλου
Με την παράκληση να αναρτηθεί στο μπλογκ του εκπροσώπου των εργαζομένων
Ύστερα και από τις δηλώσεις του εκπροσώπου της ΧΚ Τεγόπουλος στη χθεσινή τριμερή συνάντηση στο υπουργείο Εργασίας ότι η εταιρεία προτίθεται να υποβάλει εκ νέου αίτηση για να υπαχθεί στο άρθρο 99 και, ως εκ τούτου, «αποδέχεται την κυκλοφορία απεργιακών φύλλων δεδομένου ότι αυτά γίνονται από τις εγκαταστάσεις της» και προτίθεται να παραχωρήσει μέχρι και το ΑΦΜ της ΧΚ Τεγόπουλος για την έκδοση του φύλλου, οφείλουμε να διαχωρίσουμε τη θέση μας από την αυριανή έκδοση μιας Ελευθεροτυπίας υποτίθεται απεργών εργαζομένων, που γίνεται όμως με την πλήρη σύμπνοια, αν όχι υποστήριξη, της εργοδοσίας.
Δυστυχώς, το φύλλο που ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει αύριο δεν μπορεί να είναι το «τρίτο –κατά σειράν- απεργιακό φύλλο» της «Ελευθεροτυπίας», όπως ψευδεπίγραφα αναφέρει το δελτίο τύπου της Συντακτικής Επιτροπής, αλλά μια παγκόσμια συνδικαλιστική πρωτοτυπία ενός «τύποις απεργιακού φύλλου», όπως ακριβώς το είχε εξαγγείλει στην τελευταία συνέλευση των Συντακτών μέλος της νέας Συντακτικής Επιτροπής, δυστυχώς με την ανοχή, υποστήριξη και αναπαραγωγή του εκπροσώπου των εργαζομένων. Η παρακάτω δήλωση σ’εκείνη τη συνέλευση των συντακτών είναι περισσότερο από εύγλωττη και δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες. Γίνεται όμως ακόμη περισσότερο ανησυχητική έπειτα και από τις τελευταίες εξελίξεις στην τριμερή συνάντηση του υπουργείου Εργασίας:
“Θα βγούμε ως “Ελευθεροτυπία”, κανονικός τίτλος, απλά από κάτω θα γράφει «των εργαζομένων». Για ποιο λόγο: θα είναι ένα τύποις απεργιακό φύλλο, αλλά επί της ουσίας θα είναι η κανονική Eλευθεροτυπία. Με άλλο ΑΦΜ όμως, όχι της ΧΚ Τεγόπουλος.”
Μέλος της συντακτικής επιτροπής του φύλλου
(Ας σημειωθεί ότι το διαφορετικό ΑΦΜ δεν οφείλεται στην «ηρωική» άρνηση της Συντακτικής Επιτροπής να δεχτεί την εργοδοτική κηδεμονία, αλλά στη γνώση ότι τα έσοδα της εταιρείας με το ΑΦΜ της «Ε» δεσμεύονται από τράπεζα)
Τις υποψίες ότι το φύλλο που ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει δεν είναι στην ουσία απεργιακό αλλά διεκδικεί παγκοσμίως δάφνες πρωτοτυπίας ως «τύποις απεργιακό» ενισχύουν και τα εξής:
– Τα προηγούμενα δύο απεργιακά φύλλα όχι μόνο δεν είχαν τις ευλογίες της ΧΚ Τεγόπουλος, αλλά αντιθέτως η εταιρεία είχε προχωρήσει σε ασφαλιστικά μέτρα για να εμποδίσει την έκδοσή τους και είχε απαγορεύσει τη χρήση των γραφείων, κλειδώνοντάς τα και θέτοντας το σύστημα ηλεκτρονικής σύνταξης της εφημερίδας εκτός λειτουργίας. Τότε άλλωστε ήταν διάχυτο στους διαδρόμους της εφημερίδας ένα κλίμα τρομοκράτησης εναντίον όσων συμμετείχαν στα απεργιακά φύλλα ότι θα ακολουθούσαν μηνύσεις και απολύσεις χωρίς αποζημίωση αν ο τίτλος των απεργιακών φύλλων παρέπεμπε στην Ελευθεροτυπία. Η διαφορά με το αυριανό φύλλο, που βγαίνει από τα, αίφνης ορθάνοιχτα, γραφεία της Ελευθεροτυπίας, και μάλιστα με χρήση του ονόματος «Ελευθεροτυπία» στον τίτλο και τις ευλογίες της εταιρείας, είναι περισσότερο από εμφανής.
– Πολλοί συνάδελφοι, που τώρα πρωτοστατούν στην έκδοση του «τύποις απεργιακού φύλλου», είχαν πάρει δημοσίως σαφείς αποστάσεις από την έκδοση των δύο απεργιακών φύλλων, κάποιοι μάλιστα διαμαρτυρόμενοι για το ότι η έκδοση θα ήταν πλήρης και όχι ένα απεργιακό δελτίο λίγων σελίδων. Η δε επιχειρηματολογία τους, διατυπωμένη ανοιχτά και δημόσια τότε, είχε υιοθετηθεί ως διά μαγείας από την εργοδοσία στα ασφαλιστικά μέτρα που έκανε κατά εκείνων των απεργιακών φύλλων, επιχειρηματολογία η οποία –θυμίζουμε- κατέπεσε στο δικαστήριο. Είναι τουλάχιστον υποκρισία, λοιπόν, σήμερα οι συγκεκριμένοι συνάδελφοι να επικαλούνται τα απεργιακά φύλλα που κατήγγελλαν και σαμποτάριζαν και να επιχειρούν να εμφανίσουν το αυριανό φύλλο και ό,τι ενδεχομένως ακολουθήσει ως συνέχεια εκείνων, σε μια εμφανή προσπάθεια να αποκρύψουν τον διαφορετικό χαρακτήρα αυτής της κίνησης και τη διαφορετική στόχευση. Το παραδέχεται εμπράκτως η εργοδοσία – κάτι παραπάνω θα ξέρει…
– Είναι περισσότερο από εύγλωττη η στάση διευθυντικών στελεχών της εφημερίδας, που εμφανίζονται να στηρίζουν το «τύποις απεργιακό φύλλο», τόσο στη συνέλευση όσο και με τη συχνή παρουσία τους στα γραφεία κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας του φύλλου. Τι άλλαξε λοιπόν αν όχι το γεγονός ότι αυτή τη φορά το φύλλο που ετοιμάζεται δεν είναι στην πραγματικότητα απεργιακό, αλλά «τύποις απεργιακό»;
Τέλος, ύστερα από τη δήλωση του εκπροσώπου της ΧΚ Τεγόπουλος ότι η εταιρεία προτίθεται να ξανακάνει αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99, δεν μπορούμε να μην εκφράσουμε τον έντονο προβληματισμό μας για την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης να μη χαιρετίσει τη δικαστική απόφαση απόρριψης της υπαγωγής της ΧΚ Τεγόπουλος στο άρθρο 99, παρόλο που προηγούμενες Γενικές Συνελεύσεις είχαν αποφασίσει να προχωρήσουν οι εργαζόμενοι με κύρια παρέμβαση στο δικαστήριο, ζητώντας ακριβώς τη μη υπαγωγή της εταιρείας στο άρθρο 99. Άλλη μια παγκόσμια πρωτοτυπία;
Ας επιχειρήσουμε, λοιπόν, να συνοψίσουμε την εικόνα: Σήμερα που το –αρχικό και μοναδικό- σχέδιο της εργοδοσίας ως προς την εφημερίδα, η «ελάφρυνσή» της δηλαδή τουλάχιστον κατά το 60% του μισθολογικού της κόστους, πάει κατ’ ευχήν (το δήλωσαν οι νομικοί της εκπρόσωποι στην τριμερή: με τις τετελεσμένες και υποψήφιες αποχωρήσεις το πλάνο έχει καλυφθεί κατά 70%), κάποιοι συνάδελφοι ανακαλύπτουν όψιμα τον αγώνα και την έντυπη έκφρασή του που τόσο λυσσαλέα πολέμησαν το προηγούμενο διάστημα! Αποδεχόμενοι πλήρως την εξώθηση τόσων συναδέλφων στην ανεργία (από την αρχή το ομολογούσαν κυνικά ότι «δεν γίνεται να σωθούμε όλοι»), τώρα ξανανοίγουν την εφημερίδα παραμένοντας απλήρωτοι και χωρίς να έχουν αποσπάσει καμία δέσμευση από την πλευρά της ιδιοκτησίας για το χρόνο και τον τρόπο αποπληρωμής δεδουλευμένων και αποζημιώσεων. Είναι περίπου προφανές ότι θα συνδράμουν και την εκ νέου αίτηση της ιδιοκτησίας για υπαγωγή στο άρθρο 99 (κάποιοι το έκαναν και την πρώτη φορά), συμβάλλοντας έτσι στο σχέδιο της Χ.Κ. Τεγόπουλος να κερδίσει χρόνο και χρήμα. Μόνο που αυτό το χρήμα είναι οι κόποι των εργαζομένων της. Και ο χρόνος, κλεμμένος είναι κι αυτός. Από τους ίδιους εργαζόμενους, πολλοί εκ των οποίων δούλεψαν με κέφι και αφοσίωση για περισσότερα από 20 χρόνια. Για να πεταχτούν απ’ το παράθυρο (ουπς, συγνώμη, για να ανοίξουν το παράθυρο, ελεύθεροι και αυτόβουλοι μες στην απόγνωσή τους, και να πηδήξουν).
Οσοι έχουν αντοχή (ενδεχομένως υλικά υποστηριζόμενη) παραμένουν για να δουν το τέλος. Κανένας δεν μπορεί να τους κατηγορήσει γι’ αυτό. Και επίσης κάνουν ό,τι μπορούν για να εξασφαλίσουν την επιβίωση. Ούτε γι’ αυτό μπορεί να τους κατηγορήσει κανείς. Αρκεί να μην ξεχνούν ότι:
– Οι δικοί τους υπολογισμοί δεν θα συναντηθούν απαραιτήτως με τους σχεδιασμούς της εργοδοσίας (η μέχρι τώρα εμπειρία μαρτυρά το αντίθετο).
– Η διαίρεση των εργαζομένων, έδαφος στο οποίο έσπειραν πολλοί επιτήδειοι από την πρώτη στιγμή, μόνο το δίκιο των πρώτων δεν υπηρετεί. Θεριστές της εξαθλίωσης θα είμαστε όλοι μας!
– Ο κοινωνικός κανιβαλισμός που δείχνει να κερδίζει έδαφος στο κτήριο της Μίνωος 10-16 είναι η θλιβερή επιβεβαίωση ότι, παρά την πρωτοφανή φιλεργατική απόφαση του δικαστηρίου, οι εργαζόμενοι –ως στρώμα και ως συλλογική συνείδηση- έχουν πολύ δρόμο να διανύσουν ακόμα προκειμένου να υπερασπίζονται αποτελεσματικά τα συμφέροντά τους. Μέχρι τότε, τα αφεντικά –μεγάλα ή μικρά, μέινστριμ ή «εναλλακτικά- θα χορεύουν πάνω στα κουφάρια των ανθρώπων που παράγουν τον πλούτο για να τον νέμονται λίγοι και ανεπάγγελτοι.
– Υπαγωγή στο άρθρο 99 (σύμφωνα με την εκκωφαντική στατιστική του 99,5% των επιχειρήσεων που έχουν υπαχθεί μέχρι στιγμής) σημαίνει ομηρία εις το διηνεκές για τους εργαζόμενους, που δεν μπορούν να διεκδικήσουν καμία οικονομική τους απαίτηση, και απόλυτη ασυλία της ιδιοκτησίας, προκειμένου να προχωρήσει στα όποια σχέδιά της: Να πτωχεύσει την εταιρεία μαζί με τα «βάρη» της, τα δεδουλευμένα των εργαζομένων της δηλαδή, και να ξεκινήσει καινούρια δραστηριότητα με άλλη εταιρεία, «ανάλαφρη» και απαλλαγμένη από το… παρελθόν. Να κάνει την τελευταία «μπάζα» βγάζοντας λεφτά στο εξωτερικό και πτωχεύοντας την επιχείρηση. Σε κάθε περίπτωση, το άρθρο 99 στρώνει το τραπέζι για ελάχιστους συνδαιτυμόνες, και αυτοί δεν μπορεί να (αυταπατώνται ότι) είναι οι εργαζόμενοι.
Συνάδελφοι,
Ο καθένας είναι ελεύθερος να επιλέξει πώς θα βαδίσει, όρθιος ή έρποντας. Ο καθένας έχει δικαίωμα στην ελπίδα, αλλά και στην αυταπάτη. Κανένας, όμως, δεν έχει δικαίωμα στην απάτη εις βάρος των πολλών συναδέλφων και των δίκαιων αιτημάτων τους. Κανένας δεν έχει δικαίωμα να καπηλεύεται έναν αγώνα -που προσπαθήθηκε να δοθεί ενωτικά παρ’ ότι δεν στηρίχτηκε απ’ όλους- προς εξυπηρέτηση ιδίων οφελών, αλλότριων προς το συμφέρον των απλήρωτων εργαζομένων της «Ε». Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να ρίχνει λάσπη εναντίον συναδέλφων που σε τίποτα δεν έβλαψαν τον κοινό αγώνα και τα κοινά συμφέροντα –το αντίθετο μάλιστα!- προκειμένου να αποσείσει την προσοχή από κινήσεις «θολές» και εγχειρήματα «τύποις απεργιακά» – στην ουσία ευλογημένα από την εργοδοσία.
Οι κάτωθι υπογράφοντες στο μοναδικό εγχείρημα που συμμετέχουμε σήμερα είναι: «Εργαζόμενοι σε απόγνωση»
Με εκτίμηση,
Δημήτρης Αγγελίδης
Παναγιώτης Βωβός
Αρίστος Γιαννόπουλος
Ελένη Γκρούη
Ντίνα Δασκαλοπούλου
Βάσω Κανελλοπούλου
Τίνα Κουλουφάκου
Αλέξανδρος Παναγιωτάκης
Αφροδίτη Πολίτη
Αυγή Πλατσή
Ελενα Σπανδωνή
Ευαγγελία Φραντζόγλου
Με την παράκληση να αναρτηθεί στο μπλογκ του εκπροσώπου των εργαζομένων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου