ειμαι αναρχοαριστεροεναλλακτικος

ειμαι εναλλακτικοτετοιος ενα πραμα

Ειμαι στο κινημα, δλδ συχναζω στα κινηματικα καφε και κρασαδικα, σε καταληψεις, δε χανω παρτυ στο πολυτεχνειο. Ακουω πανκ, ραπ, ρεγγε και αλλες εναλλακτικουρες.

κοροιδευω τους τρεντυδες και τους μη εναλλακτικοτετοιους που ειναι φλωροι, καθονται στον καναπε τους και πινουν το φραπε τους ενω αλλοι καθοριζουνε τις μιζερες ζωες τους, ενω εγω αραζω σε καταληψεις και πινω ρακομελα.

δε χανω πορεια γιατι γουσταρω πριν ξεκινησει που τρεχω απο πηγαδακι σε πηγαδακι και παρεα σε παρεα και μιλαμε και κουτσομπολευουμε τις αλλες παρεες.

Δε χανω συνελευση, ειναι το κατεξοχης πεδιο κοινωνικοποιησης, ειδικα μετα τη συνελευση πηγαινω με παρεες για κρασια και εκει κουτσομπολευουμε και θαβουμε.

Ειμαι αριστερος/αναρχικος. Οι παρεες μου καθοριζονται απο το τι μου φαινεται κουλ φετος. Τις παλιες μου παρεες τις εχω γραμμενες, τι κι αν ημουν κωλος βρακι, αποδεικτηκαν ρεφορμες και μαλακες και ουτε καν τους μιλαω πλεον.


Ειμαι αριστεροαναρχικος και εχω πολλους συντροφους σε αυτο το χωρο. Μεχρι να μου γυαλισει η γκομενα του αλλουνου συντροφου μου.


Γινομαι τσιρακι του ταδε κουλ τυπου. Ειναι γαματος, τον ακουν ολοι, μου πουλαει τον προλογο και εγω καθομαι και γραφω τα επομενα κεφαλαια. Και απολαμβανω λιγο απο τη δοξα του και ειμαι μεσα στην κουλ παρεα του.

Βαριεμαι να ασχοληθω με κινηματικα γεγονοτα, αλλωστε ολα ειναι στημενα και διαμεσολαβημενα, εκτος απο τα κινηματα που εχω διαβασει στα βιβλια των ταδε αναρχοαριστεροτετοιων. Ετσι με τη συνελευση μου εχουμε απλετο χρονο για να βγαζουμε αφισες και μπροσουρες.

Γουσταρω τα γκαζακια, χειροκροταω οταν μπαχαλακηδες σπανε το καθε τι ακυρο διπλα στην πορεια, αλλα ποτε δεν προκειται να τα κανω εγω αυτα. Το πολυ πολυ να πεταχτω σε κανενα συντονιστικο συλλογων και να λεω πως πρεπι να γινει τοτε και εκει πορεια γιατι τοτε θα κατεβουν τα φιλαρακια μου. Α και φωναζω αλληλεγγυη στους ενοπλους ανταρτες στις πορειες.

Ειμαι αριστεροαναρχικος, κραζω παντα τους αναρχοαριστερους. Η αυτους που νομιζω πως ειναι τετοιοι. Η που μου παν πως ειναι.



εμπνευση απο εδω http://radicaldesire.blogspot.com/2011/02/blog-post_8698.html

Περνάει ο στρατός της Ελλάδος φρουρός

Το όμορφο σ' αυτά είναι η έμμεση παραδοχή ότι δε θα κάνουν πάντα κουμάντο χάρι στους συντηρητικούς κοινωνικούς αυτοματισμούς, στην πειθάρχηση και την αμβλύνοια του λαού... Φυσικά δεν εξαντλείται στην άμεση ωμότητα η βίαιη κατασταλτική δύναμη του κράτους, αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα.

μεσα οι ξενοι, αλλα παρανομοι