για να θυμουνται οι νεοι και να μαθαινουν οι παλιοι...

προκυρηξη που μοιραστηκε στη Σχολή Θετικών Επιστημών

τη δευτερη βδομαδα της καταληψης της πρυτανειας του ΑΠΘ

αναδημοσιευέται για συναισθηματικούς λόγους (κυριως),

για να υπάρχει (καθως ειχε μυστηριωδως εξαφανιστεί από όλους και παντού και τη βρήκα τυχαία)...

...και γιατι τίποτα δεν έχει τελειώσει.

ΚΑΘΑΡΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ... ΑΠΟ ΕΡΓΟΛΑΒΙΕΣ

Η Κωνσταντίνα Κούνεβα είναι μετανάστρια από τη Βουλγαρία και εργαζόταν ως καθαρίστρια στον ΗΣΑΠ μέσω της εργολαβικής εταιρίας ΟΙΚΟΜΕΤ. Είναι μαχητική συνδικαλίστρια στην Παναττική Ένωση Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού και δεχόταν απειλές για τη συνδικαλιστική της δράση. Το βράδυ της 22ης Δεκεμβρίου του 2008, δέχτηκε δολοφονική επίθεση με βιτριόλι καθώς επέστρεφε σπίτι της από τη δουλειά. Σήμερα νοσηλεύεται ακόμα σε κρίσιμη κατάσταση, έχοντας υποστεί βλάβες σε ζωτικά όργανα και στο πρόσωπο. 

Η επίθεση στην Κ. Κούνεβα δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία σε ένα ειδυλλιακό τοπίο. Εντάσσεται στο πλαίσιο ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων και προώθησης της επισφάλειας στην εργασία. Αυτή η λογική χτύπησε σφοδρά παγιωμένα εργασιακά δικαιώματα, με μερικά μόνο παραδείγματα, την προώθηση της μερικής απασχόλησης, τη μεταροπή των βαρέων και ανθυγιεινών ενσήμων σε μεικτά, τη μη αναγνώριση υπερωριών, την ενοικίαση των εργαζομένων στο σύγχρονο δουλεμπόριο από επιχειρήσεις τύπου Adecco.  Παράλληλα υπάρχει η εργοδοτική παρανομία και τρομοκρατία απέναντι στους εργαζόμενους. Ένα μεγάλο ποσοστό εργαζομένων βιώνει τη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία και αναγκάζεται να υπογράψει είτε λευκές συμβάσεις είτε συμβάσεις που προβλέπουν πολύ περισσότερα χρήματα από αυτά που πραγματικά παίρνει. Τέλος, οποιαδήποτε προσπάθεια διεκδίκησης των αυτονόητων δικαιωμάτων ουσιαστικά απαγορεύεται υπό το καθεστώς απειλών, της απόλυσης και της συνεχούς αλλαγής εργασιακού χώρου. Το δουλοκτητικό πλαίσιο, το οποίο επιβάλλεται στους εργαζόμενους συμπληρώνεται από τους πενιχρούς μισθούς ύψους 400 και 500 ευρώ.

Το καθεστώς αυτό καλά κρατεί και μέσα στο Α.Π.Θ. Το πανεπιστήμιο προκειμένου να καλύψει πάγιες και σταθερές ανάγκες του, όπως π.χ. ο καθαρισμός, η φύλαξη, τεχνικές και διοικητικές υπηρεσίες, η ύπαρξη ζωοκόμων, κηπουρών κλπ. συνάπτει συμβάσεις με εργολαβικές εταιρίες (στην περίπτωση του Α.Π.Θ. με την «Οικολογική», η οποία συνεργάζεται με την ΟΙΚΟΜΕΤ) και αυτές αναλαμβάνουν με δικά τους μέσα (δηλαδή δικό τους προσωπικό και εξοπλισμό) να διεκπεραιώσουν το έργο. Δημιουργούνται έτσι δύο σχέσεις: αφενός ανάμεσα στο Α.Π.Θ. και την εργολαβική εταιρία και αφετέρου ανάμεσα στην εργολαβική εταιρία και τους εργαζομένους, για τους οποίους αυτή και όχι το Α.Π.Θ. είναι εργοδότης. Στην πράξη παρουσιάζονται στις σχέσεις των εργαζομένων με την εργολαβική εταιρία αντίστοιχα φαινόμενα με αυτά που αντιμετώπιζε η Κ. Κούνεβα – επισφάλεια, ανασφάλεια εάν θα ανανεωθούν οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου, εργοδοτική αυθαιρεσία, απειλές και τρομοκρατία. Την ίδια στιγμή, βλέπουμε ότι όλες οι λειτουργίες του δημόσιου πανεπιστημίου σταδιακά εκχωρούνται σε ιδιώτες και επιχειρήσεις που αποκομίζουν έτσι κέρδη εκατομμυρίων. Από τις εργολαβίες, τα ιδιωτικά κυλικεία, το κλείσιμο των πανεπιστημιακών εκδόσεων, μέχρι την έρευνα για τις πολυεθνικές, το πανεπιστήμιο πουλιέται και αγοράζεται ως μια οποιαδήποτε επιχείρηση στο βωμό της ελεύθερης αγοράς. 


Απέναντι σε όλα αυτά, κάποιοι αποφασίσαμε να συναντηθούμε και να δράσουμε μαζί. Φοιτητές, εργαζόμενοι και άνεργοι φτιάξαμε την Πρωτοβουλία ενάντια στις εργολαβίες στο Α.Π.Θ., με στόχο σε πρώτη φάση την αλληλεγγύη στην Κ. Κούνεβα και τη δράση ενάντια στις ίδιες τις εργολαβίες. Διεκδικούμε την κατάργηση των εργολαβιών στο Α.Π.Θ., με την παράλληλη εργασιακή αποκατάσταση των εργαζομένων. Στο παραπάνω πλαίσιο τη Δευτέρα 16-3-2009 καταλάβαμε την Πρυτανεία με σκοπό αφενός να λειτουργήσει σαν κέντρο αγώνα και αφετέρου να λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης απέναντι σε έναν από τους κύριους υπεύθυνους αυτής της κατάστασης. Μαζί μας συστρατεύονται φοιτητικοί σύλλογοι και σωματεία, καθώς το ζήτημα των εργολαβιών και της διάλυσης των εργασιακών σχέσεων αφορά το σύνολο της εργαζόμενης κοινωνίας. Την αλληλεγγύη τους έχουν εκφράσει και πρωτοβουλίες 90 σωματείων στην Αθήνα καθώς και η ΠΕΚΟΠ (το σωματείο της Κούνεβα που στην Αθήνα δίνει το δικό του μακρύ αγώνα ενάντια στις εργολαβίες).

Όλα τα παραπάνω δεν εξετάζονται μόνο από τη σκοπιά της αλληλεγγύης, αλλά έχουν άμεση σχέση με το δικό μας εργασιακό μέλλον ως φοιτητές των Θετικών Επιστημών. Αφού μετά το πτυχίο θα εργαστούμε ως καθηγητές είτε στο δημόσιο, όπου οι προσλήψεις παίρνουν το χαρακτήρα ωρομίσθιου (αναγκάζοντάς μας να τρέχουμε από σχολείο σε σχολείο για να συμπηρώσουμε ώρες, με ωρομίσθιο 6 ευρώ την ώρα, το 1/4 δηλαδή του μόνιμου καθηγητή), είτε "οι λιγότερο τυχεροί" θα κληθούμε να δουλέψουμε ατέλειωτα ωράρια σε φροντιστήρια, πολλές φορές ανασφάλιστοι και με απλήρωτες υπερωρίες. Την ίδια στιγμή, επειδή οι προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ είναι ελάχιστες θα αναγκαστούμε ίσως να δουλέψουμε για χρόνια στην επισφαλή εργασία και με αντικείμενο άσχετο με την επιστήμη μας.

Στην παγκόσμια οικονομική κρίση που διανύουμε το δίλλημα που μας υποβάλλουν είναι "ανεργία ή ελαστικά ωράρια" (για την "από κοινού" αντιμετώπιση της κρίσης), δίλλημα ψευδές, που δε μας αφορά, και που οφείλουμε να προσπεράσουμε διεκδικώντας μόνιμη και σταθερή δουλειά μέσα από συλλογκούς αγώνες και κοινωνική αλληλεγγύη. Αυτή είναι και η μόνη απάντηση που πρέπει να δωθεί!

• ΝΑ ΠΑΨΕΙ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΩΝ ΕΡΓΟΛΑΒΙΩΝ ΣΤΟ Α.Π.Θ.

• ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ Α.Π.Θ.

• ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΥΠΟ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΜΟΝΙΜΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

• ΕΞΩ ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΜΕΤ - ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΠΘ - ΕΞΩ ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ

ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ

Φοιτητές ΣΘΕ - κατάληψη πρυτανείας