ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Την Παρασκευή 18 Μάρτη οι 50 αγωνιστές του Εργατικού Κέντρου έφτασαν με ασφάλεια και με δικά μας μέσα στην Αθήνα, κλείνοντας τον κύκλο που άνοιξε στις 23 Γενάρη, όταν ένα λεωφορείο με αλληλέγγυους κατέβηκε στην Αθήνα για να συνοδεύσει το λεωφορείο των αγωνιστών στο Εργατικό Κέντρο της Θεσσαλονίκης. Η Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης ολοκλήρωσε το δικό της κύκλο την Τετάρτη 23 Μάρτη με ανοιχτή συνέλευση απολογισμού στο Εργατικό Κέντρο.
Ακολουθεί το κείμενο με το οποίο η Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης κλείνει δημόσια τον κύκλο της.
Προς απογοήτευση των διαχειριστών της εξουσίας και σε πείσμα της δύναμης της κινηματικής αδράνειας ο αγώνας των 300 φέρνει αλλαγές.
1) Ο αγώνας των 300 δεν αποτελεί απλά παράδειγμα για τους μετανάστες και τους ντόπιους εργαζόμενους.

Η βασική αλλαγή είναι η ανάδειξη της μορφής του μετανάστη με τη γροθιά υψωμένη. Στη θέση του καημένου, κουτοπόνηρου, εγκληματία, χρήσιμου ή μάγειρα εξωτικών γεύσεων μετανάστη εδραιώνεται η υπερηφάνεια του αγωνιστή. Εχθρός αυτού του ριζικού ρήγματος είναι φυσικά τα φερέφωνα της εξουσίας που επιμένουν να τους υποβιβάσουν σε θύματα αλλά και οι "κινηματικοί" κρωγμοί που επιχειρούν να τους μετατρέψουν σε πιόνια ή μάρτυρες. Σε αυτή την περίπτωση η κινηματική αδράνεια ταυτίζεται με τη βαθύτερη κοινωνική συντήρηση. Όσοι γνωρίσαμε από κοντά τους απεργούς πείνας μπoρούμε να διαβεβαιώσουμε και τις δύο πλευρές ότι θα εκπλαγούν.

Οι συνέπειες της πρώτης αυτής αλλαγής θα εκδηλωθούν στο κοινωνικό πεδίο, θέλουμε δε θέλουμε.
2) Η δεύτερη κρίσιμη τομή δεν είναι ότι ένας αγώνας μεταναστών βρέθηκε στο επίκεντρο των media αλλά ότι επιτέλους στο κοινωνικό επίκεντρο βρέθηκε ένας αγώνας.

Στο επίκεντρο μιας κοινωνίας που έχει καταπιεί την ήττα και περιμένει μια απροσδιόριστη έκρηξη που θα έρθει από κάπου για να τη σώσει και στο μεταξύ μπουκώνεται με τα ρατσιστικά ξερατά... Οι συνέπειες της δεύτερης αυτής αλλαγής θα φανούν και αυτές, θέλουμε δε θέλουμε.

3) Τα υπόλοιπα ζητήματα που άνοιξε ο αγώνας είναι:
- η σύνδεση της μετανάστευσης με την κρίση και την ουσία της παγκόσμιας καπιταλιστικής επίθεσης,
- η ανάδειξη των πραγματικών αντίπαλων στρατοπέδων στην ελληνική κοινωνία,
- η κατάδειξη των αγκυλώσεων στο κίνημα και η ανάγκη να ξεπεραστούν.
Με την απεργία των 300 έγινε η αρχή σε αυτά τα ζητήματα. Σε αυτά, η συνέχεια εναπόκειται σε εμάς.
Για τον αγώνα όπως τον ζήσαμε στη Θεσσαλονίκη, έχουμε να πούμε τα εξής:

Η εξάπλωση των κινητοποιήσεων, το βάθος των σχέσεων και η επίδραση του αγώνα σε χιλιάδες ανθρώπους που τον αγκάλιασαν και τον αισθάνθηκαν δικό τους απέδειξαν ότι πέρα από τα ψεύδη των ΜΜΕ και την καλλιεργούμενη κουλτούρα της ήττας και της μισαλλοδοξίας, ευρύτερα κοινωνικά στρώματα, πολύ ευρύτερα από ό,τι φανταζόμασταν, είναι έτοιμα να αγκαλιάσουν τον αγώνα για κοινωνική δικαιοσύνη. Φυσικά για μια ακόμα φορά πρέπει να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας στους 300 αγωνιστές που μας υποκίνησαν σε αυτό τον αγώνα, αλλά πρέπει επίσης να σημειώσουμε ότι η ποιότητα του αγώνα στη Θεσσαλονίκη δεν ήταν ένα τυχαίο γεγονός και δεν οφείλεται μόνο στην αποφασιστικότητα των απεργών πείνας και στο δίκαιο των αιτημάτων τους.

Η ποιότητα του αγώνα στη Θεσσαλονίκη σε μεγάλο βαθμό επιτεύχθηκε από τα χαρακτηριστικά του: αγώνας συλλογικός, οριζόντιος, αποφασιστικός, συμμετοχικός, με συντροφικότητα και σεβασμό στη διαφορετική άποψη, με μαχητικότητα και αλληλεγγύη. Σε αυτό τον αγώνα το κίνημα βρέθηκε δύο φορές αντιμέτωπο με δακρυγόνα και τις δυνάμεις καταστολής αλλά επιπλέον βρέθηκε δεκάδες κι εκατοντάδες φορές αντιμέτωπο με καθημερινά μεγαλύτερα και μικρότερα προβλήματα τα οποία δεν θα μπορούσε να επιλύσει με επιτυχία χωρίς τα παραπάνω χαρακτηριστικά.

Σε αυτό τον 1,5 μήνα η Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης διοργάνωσε 9 πορείες στο κέντρο της πόλης, δύο σε γειτονιές, δύο μηχανοκίνητες πορείες και δύο συναυλίες. Πραγματοποιήθηκαν καταλήψεις, παρεμβάσεις και μικροφωνικές στο κέντρο και σε γειτονιές. Αξίζει να αναφερθεί μια ακόμα πορεία, που δεν οργανώθηκε από την Πρωτοβουλία αλλά από μετανάστες και πρόσφυγες, κάποιους ήδη οργανωμένους σε ομάδες και συλλογικότητες και άλλους που συναντήθηκαν στον αγώνα. Από την Πρωτοβουλία κολλήθηκαν πάνω από 20.000 αφίσσες, μοιράστηκαν δεκάδες χιλιάδες προκηρύξεις (κυρίως στα ελληνικά αλλά και σε αγγλικά, γαλλικά, αλβανικά, ρωσσικά, φαρσί και μπάγκλα, όπως και τα πάνω από 200.000 τρυκάκια που κυκλοφόρησαν). Αφίσσες και προκηρύξεις βγήκαν και από άλλες ομάδες και συλλογικότητες, εξασφαλίζοντας στην απεργία κεντρική και μόνιμη παρουσία στους δρόμους της πόλης. Για τις ανάγκες του αγώνα (μεταφορά από και προς την Αθήνα, υλική υποδομή για τη διαμονή των απεργών πείνας, ιατρικά μέσα, έντυπο υλικό και σίτιση των πρώην απεργών τη βδομάδα μετά τη λήξη της απεργίας) δαπανήθηκαν 27.000 ευρώ τα οποία καλύφθηκαν από τον κόσμο που συμμετείχε στις δραστηριότητες της Πρωτοβουλίας καθώς και από εκδηλώσεις οικονομικής στήριξης σε όλα σχεδόν τα στέκια και τις καταλήψεις της Θεσσαλονίκης αλλά και άλλων πόλεων. Σε αυτό τον πρακτικό απολογισμό της αλληλεγγύης πρέπει να γίνει ξεχωριστή αναφορά στους εκατοντάδες αγωνιστές και αγωνίστριες που συμμετείχαν στις περιφρουρήσεις και στις συνοδείες στα νοσοκομεία, στην 20μελή ιατρική ομάδα και την ομάδα νομικής βοήθειας που πέρα από την καθημερινή συνεισφορά, σε κρίσιμες στιγμές (και) με συνεντεύξεις τύπου ξεκαθάρισαν την πραγματική κατάσταση των απεργών, στην ομάδα τύπου που καθημερινά εξέδιδε και μετέφραζε ανακοινώσεις με τις δράσεις και τις εξελίξεις, δημιουργούσε βίντεο και ενημέρωνε το blog.

Χαιρετίζουμε τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που κινητοποιήθηκαν σε Αθήνα, Χανιά, Ιωάννινα, Λάρισα, Ξάνθη, Ορεστιάδα, Κοζάνη, Μυτιλήνη, Σάμο, Ρέθυμνο, Πάτρα, Καβάλα, Βέροια, Ηράκλειο, Σέρρες, Βόλο "και στα άλλα τα νησιά" στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο.

Η Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης δεν υπάρχει πλέον. Οι πολύτιμοι δεσμοί αλληλεγγύης και εμπιστοσύνης που φτιάχτηκαν μεταξύ μας και με τους 50 αγωνιστές του Εργατικού Κέντρου θα υπάρχουν για πάντα. Στη γιορτή νίκης στις 16 Μάρτη μάς υποσχέθηκαν ότι θα είναι πάντα μαζί μας στους αγώνες του μέλλοντος. Τους εμπιστευόμαστε γιατί τους γνωρίσαμε και ξέρουμε ότι και αυτοί έχουν εμπιστοσύνη πως όποτε χρειαστεί θα πράξουμε ό,τι μας αναλογεί.

Κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών!
Στο δρόμο γεννιούνται οι συνειδήσεις!

Θεσσαλονίκη, 24 Μάρτη 2011
Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης

 

Υ.Γ. Για το διεκδικητικό κομμάτι του αγώνα, μάς αρκεί η γνώμη των αγωνιστών πρώην απεργών πείνας. Το κίνημα που αναπτύχθηκε στη Θεσσαλονίκη θα παρακολουθεί τις εξελίξεις μέσα από το νέο, ευρύ δίκτυο επικοινωνίας που γεννήθηκε από αυτόν τον αγώνα. Για τα θέματα που ανέκυψαν, έχουμε συνελεύσεις και οριζόντιες διαδικασίες όπου συζητάμε και συνεχίζουμε να τα συζητάμε...