banquet 3ο μερος- για την εργοδοσια

Αυτό το κομμάτι γράφτηκε από το σύντροφο ΓΠ (εκανα κάποιες μικροδιορθώσεις κατ΄ απαιτηση του, αν και δεν ξερω σε μερικα σημεια τι εννοουσε ακριβως, ελπιζω οι προσθεσεις να ανταποκρινονται στο επιζητουμενο νοημα) και αφορα τα χαρακτηριστικα και τις κινησεις της εργοδοσιας. Ειναι πραγματα που ψιλοσυζητησαμε και αποψεις του Γ που δεν προλαβαμε να συζητησουμε εκτενως αλλα οπως και τα αλλα κειμενα δεν αποτελει ουτε αυτο συλλογικο κειμενο στην ουσια, καθως δε συζητηθηκε αφοτου γραφτηκε. Παντως εμενα προσωπικα στο μεγαλυτερο βαθμο με εκφραζει, αν και θα επρεπε να ηταν κατι εκτενεστερο (αφοτου το συζητουσαμε κλπ κλπ). Ανεβαζω θεση και τα αλλα κειμενα για να υπαρχουν μαζι.

ΥΓ ηθελα να βαλω και το χρονικο, το οποιο το ειχα σουλουπωσει και προσθεσει πραγματα, αλλα δεν το βρισκω. οποτε θα πρεπει να το ξανατροποποιησω απο την αρχη οποτε βρω χρονο, λογω εξεταστικης. Με αυτο θα εχει τελειωσει οτι ειναι να ανεβει και θα τα βαλω σε ενα ζιπακι οποιος θελει να τα κατεβασει σε word.

 ********************************************************* 

Ένας εργοδότης, όντας απ' ευθείας και πρώτιστα ο κύριος "εχθρός" σε έναν εργατικό αγώνα, πιο πολύ "αντιμετωπίζει" παρά "διαμεσολαβεί" την εχθρική προς αυτόν δράση. Ο εργοδότης του Banquet, καθώς δεν ήταν εξαίρεση, κυρίως με τη στάση και τις πράξεις του σε εντοπισμένες χρονικά περιόδους,  δημιούργησε ευνοϊκούς για αυτόν όρους και στο υπόλοιπο διάστημα εκμεταλλεύτηκε τη διαμεσολάβηση που εγκαθίδρυαν άλλοι παράγοντες. Τα χαρακτηριστικά που φέρει η εργοδοσία του Β. δείχνουν και τα πεδία όπου εφαρμόστηκαν και οι ενέργειές της. Οι σχέσεις με φορείς επίσημης και ανεπίσημης εξουσίας, το προφίλ της επιχείρησης της ίδιας και η οικονομική κατάσταση του εργοδότη, αποτέλεσαν καίριους παράγοντες διαμόρφωσης των δράσεων και μεθόδων του. Αυτού και των συμμάχων του. Γι΄αυτό είδαμε κινήσεις όπως επερωτήσεις στη Βουλή, δημοσιεύματα στον τύπο υπέρ του, υποστήριξη από αντίστοιχου μεγέθους αφεντικά, και άψογη στάση από το οικείο, "βοηθητικό" σωματείο των αφεντικων, για να γίνει η δουλειά του.

Αποδείχθηκε ένας εργοδότης με πρωτοβουλία κινήσεων: Η συσπείρωση των 21 υπόλοιπων εργαζόμενων, δείχνει την πίεση που άσκησε αρχικά μέσα στην επιχείρηση. Παρήγαγε και συντήρησε τους διαχωρισμούς μεταξύ των εργαζόμενων, και πρωτογενώς και επικοινωνιακά. Χρησιμοποίησε τα μήντια σε καποιο βαθμό, αξιοποιώντας άλλο ένα προνομιακό του πεδίο. Έκανε νωρίς το βήμα του λοκ-άουτ, στερώντας από τους εργαζόμενους το βασικό σημείο πίεσης και το πρωταρχικό πεδίο δημιουργίας κοινότητας μεταξύ τους. Χειρίστηκε το διάστημα του καλοκαιριού, εκμεταλλευόμενος την ταξικότατη αλληλεγγύη των συναδέλφων εστιατόρων. Κλιμάκωσε απολύοντας, κερδίζοντας ασφαλιστικά μέτρα κάνοντας δίκες σε μικρό χρονικό διάστημα, και καθήλωσε ουσιαστικά από το Φθινόπωρο το απέναντι μέτωπο σε θέση άμυνας/παραίτησης. Με τη μερική όξυνση στο δρόμο, έξω από το εστιατόριο, ζύγισε τον κύριο και επιδραστικό αντίπαλό του και εκτίμησε την αδυναμία - άρνησή του να αναζητήσει εναλλακτικές λύσεις.

Η οικονομική επιφάνεια των συμφερόντων της εργοδοσίας κατέστησε σαφές ότι ο χρόνος δούλευε υπέρ της. Oι εργαζόμενοι είχαν το πρόβλημα του να φάνε, το φάσμα της ανεργίας μπροστά τους και την οικονομική στήριξη ισχνή, σε αντιπαραβολή. Το ότι το ποσό του συμβιβασμού που τελικά έγινε ήταν συγκρίσιμο με ό,τι δεχόταν να δώσει τον Ιούλιο δείχνει ότι οι αντίστοιχου μεγέθους εργοδότες άνετα περιλαμβάνουν τέτοιες περιπτώσεις στα "έξοδα κινήσεως" του κύκλου εργασιών τους. Αυτό και μόνο το χαρακτηριστικό καθιστούσε "εύλογη" και "προφανή" την ποικίλη στήριξη από την εξουσία. Ούτε ο Φιόρος. ούτε ο Σκρίβας έπεσαν από τον ουρανό σαν επιχειρηματίες. Επομένως η εκτίμηση ότι θα "στριμωχθούν οικονομικά" και "θα χάσουν" με κάποιο τρόπο, μάλλον παρέλειπε να τους εντάξει στο πραγματικό σημείο της νομής εξουσίας. Αντίθετα, αποπροσανατόλιζε όσον αφορά τις δυνάμεις και την άνεση που είχαν. Γι' αυτό και η πρακτική υιοθέτησή της από την Επιτροπή Αλληλεγγύης εδραίωσε το διαμεσολαβητικό της ρόλο σα μόρφωμα του αγώνα, αποτυγχάνοντας παράλληλα να διακρίνει τα κρίσιμα του σημεία του αγώνα στα οποία η δράση θα έπρεπε να μεταβληθεί σε ένταση ή/και ποιότητα.