Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

λαϊκές συνελεύσεις: ούτε λαϊκές ούτε συνελεύσεις

Θα αναφερθώ στην εμπειρία που ‘χα από την πρώτη «λαϊκή συνέλευση» Άνω Πόλης, ενδεικτική πιστεύω για την όλη φάση…

Τελευταία έχει γίνει πολύ της μοδός η «λαϊκή συνέλευση» και γι’ αυτό θα της χαρίσουμε λίγες γραμμές, έτσι για να ‘μαστε ιν. Η «λαϊκή συνέλευση» φοριέται ιδιαίτερα στον αναρχικό χώρο αφήνοντας μάλιστα στη ντουλάπα με τα άπλυτα κάθε πράξη που μπορεί να ‘χει σχέση με κάτι λαϊκό (ενίοτε και με κάτι συνελευσιακό) γι’ αυτό και έχουμε έναν παραπάνω λόγο να την διαπραγματευτούμε πέραν της διάθεσής μας να ‘μαστε πολιτικώς τρέντυ.

Ήδη κάθε αυταπάτη περί προοδευτικού στοιχείου στο Παλλαϊκό Αναρχικό ΜΕτωπο έχει διαλυθεί μετά από πληθώρα πράξεων και στάσεων (σαν απόδειξη μπορεί να δει κανείς τη συζήτηση καμαρώνοντας συγχρόνως τη στάση του χώρου στην τελευταία απεργιακή πορεία). Παραταύτα δε μπορούσε κανείς να διανοηθεί μέχρι που θα έφτανε η έλλειψη χιούμορ και αυτοσαρκασμού του «πρωτοπόρου κομματιού της εξέγερσης». Θα θεωρούσε κανείς πως μια στοιχειώδης κινηματική εμπειρία (ή καλύτερα μια εμπειρία πολιτικής επαφής με κάποιον άλλον που δεν έχει ταύτιση απόψεων μέχρι και περί του χρώματος βρακιού των μούτσων μετεπαναστατικά) είναι δυνατόν να κάνει κάθε άνθρωπο που την έχει να συμπεράνει πως το να σκάσει ένα μαύρο τρένο σε μια συνέλευση γειτονιάς έχει κάποιες προβληματικές.

Έχει κάποιες προβληματικές καταρχάς γιατί αφήνει να εννοηθεί ένα τελείως διαφορετικό κλήμα απ’ αυτό που πραγματικά υπάρχει. Μακάρι όμως να ‘ταν μόνο αυτό, άντε και με το αναγκαίο κακό να ρίχνει το «τρένο» άκυρο σε όλες τις κινηματικές διεργασίες που εκτυλίσσονται εκείνη τη στιγμή. Το πράμα είναι σκοτεινό και από την ιδεολογική απόχρωση της πλειοψηφούσας τάσης εκεί και από τη σύγχυση των μυαλών που το θαύμαζαν. Πιάνοντας αυτό αξίζει να σημειωθεί πως γνωστός μαύρος, υποστηριχτής της κατάληψης θεάτρου και απ’ τους ιδρυτάς του συντονιστικού αυτονόμων του Φλεβάρη του 2007 ήταν (έδειχνε τουλάχιστον) πεπεισμένος για την πολυχρωμία της λαϊκής συνέλευσης και μας το φανέρωσε στην πορεία της «λαϊκής συνέλευσης» εν μέσω κοινωνικών συνθημάτων του τύπου «ΟΤΑΝ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ…»... Το ότι πολλοί μη μαύροι αμφισβήτησαν αυτήν την πολυχρωμία ακόμα και μέσα στη «συνέλευση» (τους τάπωσαν όμως βαρυσήμαντες ρητορίες περί του ότι η μάζωξη αυτή είναι σοβιέτ ανεξάρττα απ' την αντίληψή τους) και το ότι πολλοί «μαύροι» ή φιλο-λαϊκοσυνελευσίτες την παραδέχτηκαν (όχι σε πλαίσια αυτοκριτικής sic!) είναι η σταγόνα που κάνει και τον Γκάντι να θέλει να του καγχάσει στα μούτρα. Δε θα αναφερθώ σε τοποθετήσεις σε θέματα όπως «κάτω η κυβέρνηση των δολοφόνων» ή το αντικατασταλτικό που θα έπειθαν και κουφό κόκορα για την μαυρίλα του φορέα τους. Θα πιάσω μόνο ένα ζήτημα που τέθηκε και έχει πολύ ζουμί! Της κατάληψης κάποιου χώρου για τη στέγαση της συνέλευσης.

Θα αφήσω για τη συζήτηση στα σχόλια το ορθό ή όχι της κατάληψης γενικώς και θα το πιάσω μόνο ειδικώς. Η κατάληψη όπως ετέθη είχε πολλές αποχρώσεις του μαύρου: από μαύρο κατράμι του τύπου «η κατάληψη θα ‘ναι σα τη μαύρη γάτα» μέχρι μαύρο κι άραχνο του τύπου «να καταλάβουμε εκκλησία». Ό,τι άλλο ετέθη υπέρ της κατάληψης, με τα πρώτα αντεπιχειρήματα που του παρουσιάζονταν έφερνε παραδείγματα υπέρμαχα της κατάληψης της φύσης που προανέφερα. Σ' αυτό φυσικά υπίρξαν διάφορες αντιδράσεις οι οποίες, εξίσου φυσικά, «απαντήθηκαν» με μια βροχή τοποθετήσεων περί του πόσο αγκάλιασε ο κόσμος το νηπιαγωγείο της Μαύρης Γάτας και για το πόσο ωραίο ήταν το πάρτυ ενός παιδικού σταθμού σε μια κατάληψη στη Γερμανία. Η διαμάχη πήγε να συμβιβαστεί με την πρόταση να συζητηθεί το θέμα άλλη φορά, αλλά ακολούθησε και άλλη μια φουρνιά από συνεχείς μαύρες τοποθετήσεις (ξέρετε, του τύπου 19ωρο συντονιστικό συλλόγων) που κατάφεραν να ξαποστείλουν μπόλικο κόσμο και να τεθεί η νέα συμβιβαστική πρόταση «μπορούμε και 20 άτομα να το κάνουμε, δε χρειάζεται να συμμετέχετε όλοι»!!! Μετά απ’ αυτή τη «λύση» ακολούθησε ένας εκτροχιασμός και μια απόπειρα όπως-όπως της αναρχίας να σώσει το πράμα. Για λόγους σωτηρίας του ίματζ, χωρίς όμως να γίνει καμια έκπτωση εκτός εποχής στο σεχταρισμό μας, η κουβέντα μετατέθηκε στο αν θα πάμε συντεταγμένα στην συναυλία του Παλλαϊκού Αναρχικού Μετώπου και σε μια ελαφριά νύξη της πρωινής απεργιακής πορείας (φυσικά ούτε γκουχ-γκουχ δεν ακούστηκε που να θυμίζει την συναυλία των συλλόγων). Αυτή η τρίπλα επέτρεψε να περάσει ανεπίσημα η προηγούμενη φυσιολογική λύση χωρίς να θυχτεί τρίχα της υπόληψης και της αξιοπρέπιας της πολύχρωμης μαυρίλας...

Η όλη αυτή παρουσίαση των στάσεων και των θέσεων των «μελών» της «συνέλευσης» πιστεύω δείχνει καθαρά το ποιόν της «λαϊκής συνέλευσης». Προφανώς και δεν υποστηρίζει κανείς να κουνήσουμε το δάχτυλό μας μόνο όταν θα ‘ναι οι μάζες έξω απ’ τα χειμερινά ανάκτορα, απλά να ‘χουμε συναίσθηση πότε έχουμε σοβιέτ και πότε έχουμε το κόμμα των μπολσεβίκων. Πέραν της κατάχρησης της έννοιας «λαϊκή συνέλευση» για να γίνει το κομμάτι κάθε σέχτας με οργανωτικά αποθυμένα θα πρέπει να κριτικαριστεί και η αντικινηματική της στάση. Στάση που λέει «ή παλεύεις ουσιαστικά στις γραμμές μου ή τράβα σπίτι σου». Στάση που τη βλέπαμε όλοι καθαρά και ξάστερα όταν εκφραζόταν απ’ την ΚΝΕ και που τώρα εθελοτυφλούμε. Γενικώς θέλει πολύ προσοχή το ζήτημα «αυτοοργάνωση», «αυτονομία», «αμεσοδημορατία» κτλ. Πολύ προσοχή γιατί αν αυτές οι λέξεις παραμείνουν σε εισαγωγικά υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Αυτό όμως είναι μεγάλο θέμα και θα θα καταπιαστούμε μαζί του τώρα!

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

http://arsenelumpen.wordpress.com/2008/12/20/%cf%83%cf%87%ce%b5%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%bc%ce%b5-%cf%8c%cf%83%ce%b1/

Ανώνυμος είπε...

Το πρώτο που έχω να πω είναι ότι το κείμενό σου και το επίπεδο κριτικής σου είναι επιεικώς "άσχημα". Αν έχεις κάτι να πεις έλα και πες το στη συνέλευση και μην κρύβεσαι πίσω από το καταφύγιο του "ήμουν κι εγώ εκεί". Ήσουν και τι έκανες? Έκανες το μουγκό ή δε σου επιτράπηκε ο λόγος?

Το δεύτερο είναι ότι κανείς δεν έχει ΤΟΝ τρόπο για να τα κάνει όλα τέλεια. Δε γεννηθήκαμε μέσα σε τέτοιες διαδικασίες και δεν ξέρουμε τι και πώς ακριβώς ΠΡΕΠΕΙ να ειπωθεί το οτιδήποτε. Αυτό είναι το νόημα. Δοκιμάζουμε, ψάχνουμε και πράττουμε . Αν θες εσύ να γράφεις ιστορίες μόνος, συγχαρητήρια.

Το τρίτο είναι ότι λες και μαλακίες. Για παράδειγμα, το νηπιαγωγείο στη μαύρη γάτα (που προσωπικά επειδή δεν είμαι στο χώρο , δεν το γνώριζα κιόλας) είναι μια από τις πιο κοινωνικές εκφάνσεις που μπορεί να λάβει μια τέτοιου είδους κίνηση. Και ούτε εκθειάστηκε, απλώς αναφέρθηκε ως παράδειγμα του ότι μια κατάληψη δεν είναι απαραίτητα κάτι κλειστό και αντικοινωνικό.

Τελευταίο να πω ότι το όλο πράμα που νομίζεις ότι θίγεις, συζητήθηκε στη 2η συνέλευση που προφανώς απουσίαζες, και -αν και δε βγήκε κάποια τελειωτική συμφωνία- τουλάχιστον μπήκε στο χορό.

Αυτά. Αν έχεις και καμιά καλύτερη πρόταση πες την αντι να κράζεις και να τα φουσκώνεις σαν καμιά θείτσα.

~K~KIIE είπε...

αρσεν: Τη συνέλευση κατοίκων εγώ την αντιλαμβάνομαι σαν ένα μόρφωμα στο οποίο μπορεί να μπει όποιος αντιλαμβάνεται ότι έχει σαν κάτοικος (της συγκεκριμένης περιοχής) κάποια προβλήματα. Πριν αρχίσουν ριπές συνδηκαλιών (έχω άσχημες εμπειρίες από ψες, μη το παίρνεις προσωπικά) να πω πως το θέμα είναι αυτός να θέλει να μπει εκεί μέσα ακριβώς γι’ αυτό του το πρόβλημα, να θεωρεί πως ακριβώς αυτό του το πρόβλημα τον ενοποιεί με όλα τα άλλα μέλη της συνέλευσης. Έτσι αντιλαμβάνομαι και τα σωματεία (εδώ ως σωματείο εννοώ είτε τα “συντεχνιακά” συνδηκάτα είτε ότι ευρίτερο μπορεί να προκύψει).

Θ’ αρχινήσω ανάποδα απ’ τα ζητήματα που έθεσες για πολλούς και διάφορους λόγους.

Το αν θα πάμε πέρα απ’ αυτά που καταφέρνουνα να κάνουν τα συνδηκάτα δεν εξαρτάται από το πόσο καλά θα “τρέξουμε” μια κίνηση απ’ την οποία απουσιάζουν τα χαραχτηριστικά συντεχνίας. Αυτό θα προκύψει και απ’ αυτήν την τρεχάλα, αλλά και από την ίδια την κίνηση του κόσμου. Το τελευταίο για να γίνει (ή για να αποφύγω τυχών ρητορικά τεχνάσματα: για να γίνει με υγειείς όρους) θα πρέπει ο κόσμος να οργανωθεί σε κάτι που το αισθάνεται δικό του, ήτοι να οργανωθεί σε κάτι που θεωρεί ότι αφορά το πρόβλημά του και τον ενοποιεί με ακριβώς όλους όσους έχει το ίδιο πρόβλημα. Συμπερασματικά, δε μπορούμε να πάμε πέρα απ’ τα συνδηκάτα στο βαθμό που ο κόσμος δε τα ‘χει ξεπεράσει για να βάλει στη θέση τους κάτι πιο ευρύ με το οποίο να ‘χει την ίδια “οικειώτητα”. Κοντολογίς προτεραιότητα έχει να ενισχύσουμε τα συνδηκάτα αφίνοντας όλες τις άλλες δομές να λειτουργούν συμπληρωματικά και μόνον συμπληρωματικά.

Με το δεδομένο, λοιπόν, της συμπληρωματικής φύσης των λαϊκών συνελεύσεων, καθώς και του “οικείου” χαραχτήρα τους, έχουμε και τον ανάλογο προσανατολισμό αυτών που θέλουν να λένε πως την τρέχουν σε υγειή βάση. Δηλαδή το ένα που έπρεπε να τεθεί είναι η σύνδεσή της με τα συνδηκάτα, με την έννοια των οργανωμένων παρεμβάσεων σε εργασιακούς χώρους, απεργιακές κινητοποιήσεις, εκδηλώσεις συλλόγων (θέλω πολύ να πετάξω κακία εδώ, αλλά δε θα το κάνω) κτλ και δευτερευόντως η οργανωμένη της παρέμβαση σε εκδηλώσεις μορφομάτων που δρουν συμπληρωματικά στα συνδηκάτα (πόσο μάλλον όταν λειτουργουν ως αντικαταστάτες). Το άλλο που έπρεπε να τεθεί είναι συγκεκριμένα προβλήματα που έχουν οι κάτοικοι, να γίνει μια συζήτηση επ’ αυτών. Ακριβώς επειδή δεν ετέθηκαν αυτά (θα ‘λεγα κι όλας πως αποσιωπήθηκαν, φυσικά κατά τύχη, απ’ όσους πίστευαν ακράδαντα την πολυχρωμία της “λαϊκής συνέλευσης”) η μάζωξη “μαύριζε”. Αυτές είναι οι αγκιλώσεις είναι που πρέπει να αποβάλλουμε. Θα μ’ άρεσε να πεις “είναι τρομερά δύσκολο ν’ απεμπλακεί κανείς απ’ αυτές” γιατί θα με κολάκευε, αλλά θα σε προλάβω γιατί κολακεύει και άλλους (ακόμα και τον εθνικιστικορεφορμιστή reddove) που φτάναν μέχρι πχ να λένε στα συντονιστικά καταλήψεων “να μιλάνε οι συνδηκαλιστές λιγότερο για να μην πιάνουμε απ’ τα μούτρα τους καινούριους και να τους αφίνουμε να δημιουργήσουν”. Αν φτάσεις να κολακέψεις κι αυτούς τότε οφείλεις λίγη αυτοκριτική… Για τις ιδεολογικές αγκυλώσεις του ανένταχτου κόσμου θα πω μόνο πως δε πρόκειται να κατέβει κανένας με όλο του το κοσμοιστορικό μοντέλο σε μια συνάντηση υγειούς φύσεως (όπως την ορίσαμε πριν), πιστεύω πως η εμπειρία σου με απαλλάσει απ’ την υπεράσπιση αυτού του επιχειρήματος.

Από εδώ και στο εξής (παίρνωντας από κάτω προς τα πάνω το κείμενό σου) αρκεί να εφερμόσει κανείς τα προαναφερθέντα γαι να δει τις προβληματικές αυτών που θίγεις. Πχ στη δοσολογία νερού στο ιδεολογικό μας κρασί ή ξεχυλωμένης δημοκρατίας ή στα υπερβολικά ένθερμα φιλαράκια της συνέλευσης ή στους μη μαύρους. Ειδικά για το τελευταίο των μη μαύρων να πω πως πρέπει κι εδώ να σκεφτούμε κάπως πιο ψύχραιμα τι παίζει… Έχουμε μια αριστερά απούσα στις τρεις πρώτες μέρες της εξέγερσης, με υποτονική παρουσία ύστερα, με ασθενή (και ως προς το ποιόν και την απήχιση) τοποθέτηση στα γεγονότα, με σύνδεση με το μη μπαχαλίστικο ως τρόπο δράσης, με καχύποπτο παρελθόν στον ευρύ τον κόσμο, έχουμε έναν μαύρο χώρο που τρέχει απ’ την αρχή τα πράματα, που τα τρέχει έντονα συνεχώς, με ριζοσπαστική (στο φένεσθαι…) τοποθέτηση για τα γεγονότα, που δεν έχει αποκυρίξει (και πολλάκις εφαρμόζει) τα μπάχαλα ως τρόπο δράσης, με το ύποπτο παρελθόν του να ‘ναι μόνο τα μπάχαλα κι έχουμε τη συνεχή σύγκρουσή τους η οποία φθείρει ολοένα περισσότερο την αριστερά. Εσύ πιστεύεις πως δε θα πήγαινε κόσμος προς αναρχία; Ή μήπως πιστεύεις πως τον κέρδισε επειδή ήταν η μόνη με τη συνεπή προλεταριακή γραμμή;

___________________________________

so: Το πρώτο που έχω να σου πω είναι πως ο κώλος σου είναι άσχημος. Ήμουν εκεί και τα 'πα(λίγο χαοτικά η αλήθεια είναι, αλλά το καθοίκον μου το 'κανα...). Δε θα 'λεγα όμως ότι έχω χρέος να τρέχω πίσω από διευριμένες αναρχοόβες για να νομιμοποιούμαι να λέω την αποψάρα μου, εν αντιθέσει μ' αυτό που θα 'πρεπε να κάνει η αναρχία στο ζήτημα των φοιτητικών και εργατικών συνδηκαλιστικών οργάνων (βλ και απάντησή μου στον αρσέν).

Το δεύτερο φυσικά και το ήξερα! Το γράφω και πιο πάνω... :-) Μπορεί ο εισοδισμός να 'χε τις καλές του όταν σας συνάντησε, αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν ήσασταν οι περισσότερο άσχετοι από κινηματικές διαδηκασίες από όλους όσους χώθηκαν στην εξέγερση. Αυτό δε δηκιολογεί φυσικά κανένα. Δε χρειάζεται να 'σαι ψαγμένος συνδηκαλισταράς σα τους O.A.Blog για να συμπαιράνεις ότι αυτά με το τρένο που 'λεγα είναι ολίγον τι προβληματικά...

Το τρίτο είναι να μην παίζεις γουόρμς μαζί με τον αρσέν :-) όταν διαβάζεις τα βαρυσήμαντα άρθρα μου ή τέλος πάντων παίζε, αλλά διάβαζέ τα πιο προσεχτικά. Αυτό που είπα είναι ότι ό,τι παράδειγμα ετέθη (εν είδει κατανόησης του τι εννοούμε κατάληψη) ήταν αυτής της μορφής.

Τελευταίο δε θίγω τίποτα, μια νύξη κάνω. Δεν αμφιβάλω ότι θίξατε το ζήτημα της αυτοοργάνωσης και της αμεσοδημοκρατίας, θα το πήρε και πολύ προσωπικά φαντάζομαι...

Αυτά! Έχω να πω αντί να φουσκώνεις σα κόκορας επειδή "επαληθεύτηκε" η αντίληψή σου ότι ο κόσμος ξεπερνάει τις δομές οργάνωσης του αγώνα του (σύλλογοι, σωματεία, συντονιστικά κτλ) φτιάνοντας νέες δομές, να πάρεις καμια βαθιά ανάσα και ν' ασχοληθείς μ' αυτά που θα κινητοποιούν τον κόσμο στο εξής και να μη τ' αφήνεις στα χέρια του κάθε βλάκα ΑΡΕΝίτη

Ανώνυμος είπε...

Ανάποδα:

Δεν είπα ότι ξαφνικά και μέσα σε μία βδομάδα ξεπεράστηκαν δομές και σχέσεις που είναι εγκαθιδρυμένες και δυνατές , ούτε από τον "κόσμο" ούτε από κανέναν άλλον (μη κοσμικό τύπο).

Και σαφώς η πολιτική ταυτότητα είναι μια πολύ ισχυρή παράμετρος, που κολλάει τα πράματα και δεν τ αφήνει να εξελιχθούν. Μένει να το δουλέψουμε, όμως. Δε βρίσκω άλλη λύση. Επίσης, οκ εγώ να ασχοληθώ , εσύ απλά θα λες με τι να ασχοληθούμε?

Γουορμς έχω να παίξω καμιά 20ετία και βάλε ( απ το δημοτικό δλδ), δε μου άρεσε ποτέ ιδιαίτερα αυτό το παιχνίδι. Τα παραδείγματα δόθηκαν για να ειπωθεί αυτό που σου είπα.

Ότι μια κατάληψη δεν είναι απαραίτητα μια κλειστή διαδικασία , αλλά μπορεί να πάρει κοινωνικές μορφές. Για μένα (και χωρίς παραδείγματα) είναι και πρακτικό ζήτημα, γιατί ας πούμε στη 2η συν. τη βγάλαμε 3 ώρες στο κωλόκρυο.

Δεν ξέρω επίσης σε ποιους αναφέρεσαι όταν λες πως είμαστε οι πιο άσχετοι από κινηματικές διαδικασίες κλπ. Ή με περνάς για κάποιον που γνωρίζεις ή θεωρείς ότι είσαι ο μόνος σχετικός. Το μαύρο τρένο το συνδέω με τη συζήτηση περί πολιτικής ταυτότητας και σε αυτό το επίπεδο έχεις ένα δίκιο. Αλλά τι να κάνουμε τώρα , αν δε σ αρέσει βάψ το ροζ...

Τέλος, δε σου πε κανείς ότι ο μόνος τρόπος για να πεις την αποψάρα σου είναι να τρέχεις πίσω από κάποιον. Αν θες να τη λες μόνοσ σου στον υπολογιστή σου, δε θα πω εγώ ότι είναι λάθος. Απλά μην κράζεις τόσο πολύ κάτι στο οποίο τελικά δεν έχεις καν διάθεση να συμμετέχεις για να το βελτιώσεις.

Ανώνυμος είπε...

ωπ, εδώ είστε πουλάκια μου?
τα λέμε στη συνέλευση λοιπόν...
οι ιντερνετικές συζητήσεις αργότερα.

~K~KIIE είπε...

Καλά έκαψα όλο το πρωινό μου διάβασμα για να μου πεις κάτι που το 'χω αναλύσει 500 φορές; Ξαναδιάβασε αυτά που 'χω γράψει (όχι πολύ παραπάνω, αυτά του αρσέν) για να δεις τι εννοώ όταν λέω ότι λές πως ξεπεράστηκαν αυτές οι δομές.

Καλά κάνεις και δουλεύεις ενάντια στα κολήματα της πολιτικής σου ταυτότητας... Είσαι σε καλό δρόμο λοιπόν! Βέβαια, το τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις είναι ανεξάρτητο απ' αυτό που είσαι τώρα. Εγώ τώρα στα χώνω, όχι μετά από 50 χρόνια. Ναι! Θα λέω με τι ν' ασχοληθείτε, αφού δε τα καταφέρνετε μόνοι σας! Που κωλάει αυτό;

Φυσικααά! Πόσο λάθος έκανα! Το ότι χτες κάναμε συνέλευση στην εκκλησία και ότι αντίθετα θεωρούσαμε πολύ τραβιγμένο το να πάμε σε κατελημένο σχολείο να κουβεντιάσουμε (έτσι ακριβώς έχει η αντίθεση, η εκκλησία τίθετο συνεχώς το σχολείο με χίλια ζόρια και κριτικές) δείχνει καθαρά την πρακτική φύση της κατάληψης... Σόρυ, ε;

Και θεωρώ πως είμαι ο μόνος σχετικός (γι' αυτό έχω και την τιμή ν' ανοίκω στην O.A.Blog) και θεωρώ πως οι άλλοι όχι απλά κάνουν ασχετοσύνες, αλλά είναι και ολωσδιόλου άσχετοι! Δε σε ξέρω ρε φίλε και επιφυλάσσομαι στις κριτικές αυτού του είδους απέναντί σου... Απλά για τα περισσότερα άτομα που ήξερα εκεί μπορώ να το πω ανεπιφύλακτα.

Σωστά! Δε μπορώ να κράζω κάτι στο οποίο δεν ανοίκω. Και γι' αυτό θα μπω στην ΚΝΕ για να μπορώ και να τα χώνω στο ΚΚΕ. Μήπως να γίνω και μάτσος για να κατέβω σε μια πορεία ενάντια στην κρατική καταστολή; Το κλειδί είναι στο ότι δεν επιδέχεται βελτίωση. Να πω πως είχε ένα ευρίας απόχρωσης κόσμο με προοπτικές ανοιχτής δράσης, τότε εντάξει! Να πω πως είχε άτομα μόνο συγκεκριμένου μήκους κύμματος, αλλά με μια διάθεση ν' ανοιχτούν στον κόσμο και να βάλουν τον κόσμο να δράσει με βάσει αυτά που θέλει να δράσει, εντάξει και σ' αυτό! Αλλά να φάω τα νιάτα μου και τον λιγοστό μου χρόνο για να καίω εγκεφαλικά κύτταρα, ενώ αυτό μπορεί πανεύκολα να το κάνει η ακτινοβολία του η/υ, ε τότε όχι και πάλι όχι! Θα βλέπω τσόντες στον η/υ. Τι ελπίδες μπορώ να 'χω απ' την παρέμβασή μου σε ένα μόρφομα που υιοθετεί κείμενο που κάνει και τις τρολιές μας να φαίνονται σαν άρθρα του Economist; (βλ http://protovoulianopolis.blogspot.com/2008/12/blog-post_21.html)

Ανώνυμος είπε...

να σου πω την αλήθεια δεν κατάλαβα ποιο είναι το πρόβλημα σου με αυτό το κείμενο. τέλοσπαντων δεν ξέρω... καλύτερα λέω να μην τη συνεχίσουμε στα μπλογκ αυτή την κουβέντα. είναι μαλακία

στο σχολείο πήγαμε αρχικά, ίσα ίσα γιατί η εκκλησία ήταν τραβηγμένη. όταν φτάσαμε υπήρχε ένα λουκέτο ΝΑ...