Η προασπιση του ασυλου ενμπιπτει στην αρμοδιαοτητα των συλλογικων κοινωνικων φορεων της νεολαιας και του λαου και ειναι αδιαπραγματευτη κατακτηση του εργατικου κινηματος την οποια υπερασπιζονται αυτη τη στιγμη οι συλλογικοι φορεις. Το οργανωμενο φοιτητικο και εργατικο κινημα, μεσα απο τις συνελευσεις και τα συντονιστικα τους δινουν την οργανωμενη απαντηση τους στην κυβερνηση του κεφαλαιου, εναντια στην αντιλαικη αντινεολαιιστικη επιθεση που δεχεται η νεολαια και ο λαος απο το κεφαλαιο απαντωντας στους πληρωμενους κονδυλοφορους των ΜΜΕ και υπηρετες της κυβερνησης και του κεφαλαιου και της αντιλαικης αντινεολαιιστικης πολιτικης αυτων. Οι αποφασεις των συλλογικων φορεων ειναι δυνατον να συγκροτησουν ενα πλατυ μετωπο παιδειας εργασιας με αιχμες τα 1400 ευρω το μηνα, συνταξη στα 55 χρονια η στα 30 χρονια εργασιας, εννιαιο δωδεκαχρονο σχολειο, στο ΚΕΧΑΕ, τα ΙΔΒΕ, το ΔΟΑΤΑΠ, τις κατευθυνσεις των ΔΝΤ, ΠΟΕ, ΠΟΥ, στον ολοκληρωτικο καπιταλισμο και την ΕΕ, που οχι μονο να προασπισει αποτελεσματικα και εμπρακτα το ασυλο αλλα να διεκδικησει τη διευρυνση του σε εργασιακους χωρους, ξενοδοχεια και παραλιες. Οι συλλογικοι φορεις που κινουνται σε μια τετοια κατευθυνση συνολικης ανατροπης των αντιλαικων πολιτικων των κυβερνησεων των δολοφονων μπορουν και πρεπει να συντονιστουν στη βαση των συλλογικων αποφασεων τους και να συνθεσουν παραγοντας ενα πολιτικο προγραμμα που να μπορει να εμπνευσει, να οργανωσει και να συσπειρωσει φοιτητες μαθητες εργαζομενους σε μια κατευθυνση ανατροπης και αντεπιθεσης με στοχο τη διευρυνση των δικαιωματων λαου και νεολαιας. Οι αποφασεις των συλλογικων φορεων λοιπον πρεπει να μη μενουν σε ζητηματα που απλα συγκροτουν αντιστασεις που ξεκινανε και τελειωνουν εντος του πλαισιου του υπαρχοντος συστηματος και πολιτικης αλλα να βαλλουν μπροστα τις αναγκες της εργατικης ταξης οπως συγχρονα διαμορφωνονται μεσα απο τα ριζοσπαστικα αντιγραφειοκρατικα δευτεροβαθμια οργανα της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ. Οι συλλογικοι φορεις πρεπει επισης να απαντησουν σε ζητηματα που αφορουν τα ευρυτερα κοινωνικα δημοκρατικα δικαιωματα θετοντας τους ορους διευρυνσης τους, καθως επισης και στον αφοπλισμο της αστυνομιας και την αντικατασταση των μπατσων με τα αρκουδακια της αγαπης. Η νεολαιστικη οργη πρεπει να βρει εκφραση μεσα απο αυτες τις αποφασεις γιατι μονο οι συλλογικοι φορεις του εργατικου και του νεολαιστικου κινηματος ειναι αυτοι που μπορουν να δωσουν προοπτικη κλιμακωσης και κορυφωσης του αγωνα σε μια ουσιωδη και νικηφορα λογικη που να μπορει να θεσει ευρυτερα ζητημα εξουσιας και διαχειρησης. Κατα αυτη την εννοια οι συλλογικοι φορεις πρεπει να παρουν αποφασεις που απο μονες τους να προασπιζουν και να διευρυνουν τα δικαιωματα μας σε βαθμο που να μην απαιτηται καν αναγκη για υλοποιηση τους. Στη βαση των οσων αναλυθηκαν αποφασιζουμε η επανασταση να ξεκινησει μετα της μια (αφου θα εχουμε ξυπνησει) και να τελειωσει πριν τις 8 (για να την παιξουν οι ειδησεις, και μετα τις ειδησεις εχει κρασια). Επισης να παρεβρισκομαστε σε ολα τα χαπενινγκς και να τη σκαπουλαρουμε απο καθε κινηση και υποχρεωση που δε συμβαλει στην προβολη μας και την αναπτυξη του εγω μας. Οι αποφασεις των συλλογικων φορεων ειναι τοσο ισχυρες που ουτε καν χρειαζεται καποιος να τις υλοποιησει.
η να το πω και αλλιως.
Ειμαστε 2, ειμαστε 3, παντως 1013 δεν ειμαστε.
Καληνυχτες και καλα κρασια. Και αυριο με γυαλιστερα χαμογελα τριντεντ να πουλαμε μουρη και επαναστατιλικι.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
9 σχόλια:
Έχεις κάποια καλά στοιχεία, αλλά σου λείπουν φανερά οι τόνοι. Δεν τα ρίχνω στην εκπαίδευση γιατί θα με πεις αλτουσεριανό και συσπειρωσά, ο sparilas σε εγκρίνει, ιδίως αν συνεχίσεις την ανθολόγηση της εξωκοινοβουλευτικής ατάκας που μένει.
Εδώ Πολυτεχνείο. Δευτέρα 7 Δεκέμβρη 2009, μεσημέρι. Εδώ Πολυτεχνείο.
Κόσμος ετοιμάζεται να συζητήσει. Είναι εμφανές το τι θα γίνει. Ότι δε θέλουν να τον αφήσουν. Αν θέλαμε να συζητήσουμε, γιατί δεν πήγαμε Νομική; Αν θέλαμε να στήσουμε ταμπούρι, να το λέγαμε εξ' αρχής, να πέρναμε και τα ανάλογα μέτρα για τη μάχη. Δεν βλέπω όμως κανένα έτοιμο για μάχη.
50 μαθητές με παλαιστίνες. Και δύο-τρεις "περίεργοι". Κανείς δεν αντιδρά. Κανείς δεν ενδιαφέρεται. Πίνουν καφέ, κάνουν πλάκα, μιλούν στο τηλέφωνο. Σα να μη συμβαίνει τίποτε. Γιατί έτσι τους μάθανε. Να μην κάνουν ποτέ τίποτα. 20 άτομα βγαίνουν στο δρόμο και πιάνουν πηγαδάκια. Ξενερώνουν τους μαθητές, που καταλαβαίνουν τι παίζει. Η κυκλοφορία ανοίγει. Οι περίεργοι τσατίζονται. Αλλά ανασυγκροτούνται απέναντι στο Παλαί. Κάνουν νοήματα. Η Εγνατία κλείνει, έρχονται μηχανές και κλούβες. Είναι φανερό το τι θα γίνει.
Μέσα στη ζεστή θαλπωρή του αμφιθεάτρου, η γραφειοκράτισσα λέει ότι η κατάσταση εκτονώνεται. Ότι υπερβάλλουμε. Ότι δε θα το παίξουμε και μπάτσοι! "Ας αρχίσουμε να συζητάμε, λέει". Ό,τι ψέμα θες, αρκεί να μην συγκρουστούμε με το μπάχαλο. Να μην το παίξουμε μπάτσοι! Λες και δεν ξέρουμε ποιοί είναι οι μπάτσοι... Οι "ενδιάμεσες δυνάμεις" με κοιτούν με κατανόηση, λέγοντας πατρικά: "δίκιο έχετε". Αλλά και με αυτό το αδύναμο βλέμμα ότι "δεν γίνεται τίποτα". Βγαίνουμε έξω.
Ο προβοκάτορας φωνάζει "οι χρυσαυγίτες, οι χρυσαυγίτες!". Μια μάταια προσπάθεια για αλυσίδα. Οι περισσότεροι φοβούνται. Δακρυγόνα. 30 μηχανές στο δρόμο. Ένα παλικάρι αρπάζει το κλομπ του δελτά και τον βγάζει εκτός ισορροπίας. Ένα καδρόνι στο κράνος του επόμενου. Πολλά δακρυγόνα από παντού. Μπαίνουμε μέσα. Ασφυξία. Μπαίνουν μετά κι αυτοί. Το είχαμε δει όλοι στον ύπνο μας, το είχαμε φανταστεί. Αλλά όχι έτσι, όχι με αυτό τον τρόπο. Ο κόσμος φοβάται, δεν είναι προετοιμασμένος. Σαν πρόβατο στη σφαγή.
Να η μεγάλη σας ευκαιρία για σύγκρουση! Τώρα που δήθεν υπάρχουν οι όροι, τώρα που ο αντίπαλος προκαλεί, τώρα που χτυπάν αφηνιασμένοι τα κλομπ στα παρτέρια και λένε ότι θα μας σκοτώσουν. Τώρα που πατάνε το άσυλο. Κι όμως. Κανείς δεν έιναι προετοιμασμένος για αυτό.
Ο κόσμος συγκεντρώνεται πάνω από το Πολυτεχνείο. Η ντουντούκα φωνάζει να πάμε ξανά προς το Πολυτεχνείο. Ούτε η ίδια η γραφειοκράτισσα δεν πιστεύει αυτά που λέει.
Και μετά η εκτόνωση: Να πάμε στον πρύτανη! Να δώσουμε άμεση απάντηση! Να τον ρεζιλέψουμε! Να παραιτηθεί!
Εμείς φύγαμε. Γιατί δεν υπήρχαν οι όροι. Γιατί κι αυτοί που μας βρίσαν, ούτε αυτοί πιστεύαν ότι υπήρχαν. Καθώς έφευγα, έχασα ένα κομμάτι από τα όνειρα μου. Να συμμετέχω σε μία μάχη που τελικά δε δόθηκε. Έκανα όμως ότι μπορούσα για δημιουργήσω τους όρους να τη δώσουμε...
Και στις συνελεύσεις; Στον κόσμο; Ούτε ένα κείμενο. Ούτε μια ανακοίνωση. Όσοι θέλαν να ξέρουν, ας ήταν εκεί. Οι "αυθόρμητοι-αντιιεραρχικοί" ηγέτες αποφάσισαν: μια πορεία την Τρίτη και πάμε διακοπές. Αυτούς δεν του ένοιαξαν ποτέ οι σύλλογοι. Και η ιστορία προχωρά. Ας δημιουργήσουμε τους όρους να προλάβουμε την επόμενη στροφή της. (ΚΚ)
σπαρίλα είσαι επιστημονιστής και σ' έφαγε η φιλολογική επιμέλεια. Σύντροφε ανασυγκροτημένε ωραία η παράφραση του Μική.
η οργανωση ευχαριστει μετα καρδιας οσους ειπαν καλα λογια, να κανονισουμε και κανενα καφε αστορια να τα πουμε πιο ολοκληρωμενα, εχουμε και κατι τονους μπροσουρες για το σοσιαλισμο και κουπονια οικονομικης ενισχυσης αν ενδιαφερεστε. Τονους βαριεμαι να βαζω και το θεωρω ασκοπο αφου ολοι ξερουν που τονιζονται οι λεξεις.
ΚΚ να παιρνατε καμια πρωτοβουλια να ελεγχαμε τα μπαχαλακια, το να φυγεις δεν ειναι πρωτοβουλια, λεγεται "τα παραταω και την κανω". Στο κατω κατω δε θα καθομαστε να ασχολουμαστε με τα βλαμμενα της αρας. Επισης να λεγατε αυτα που λες στην ανοιχτη συνελευση στην αιθουσα τελετων. Εγω παντως αυτα προσπαθησα να πω σε γενικες γραμμες, εσεις κανατε μια γενικη αναλυση της συγκυριας που δεν ενδιεφερε και κανεναν εκεινη τη στιγμη.
συμπληρωση: αυτα προσπαθησα να πω αλλα με διεκοπταν συνεχεια κατι υπερεπαναστατες που τις επομενες μερες μειναν σπιτακι τους, ή το πολυ πολυ μαγειρευαν στην καταληψη τους.
Παρότι είμαι ενάντια στα πνευματικά δικαιώματα αλλιώς θα ήμουν στην ΑΡΑΣ η παράφραση του Μίκη ανήκει σε όλο τον λαό και η οικιοποίησή της από μαυροκόκκινα περιστέρια προκαλεί οργή και αγανάκτηση στον αγωνιζόμενο λαό του πληκτρολογίου.
Σύντροφε.
Ξέχασες αυτούς που όντας υπερεξεγερμένοι θέλανε να λιντσάρουνε τον πρύανη ΕΝΤΟΣ ασύλου. Και την επόμενη μέρα ερχόντουσαν να κρατήσουν τον α/α καφεδοπάγκο τους στο πανεπιστήμιο ΑΚΡΙΒΩΣ την ώρα που οι υπόλοιποι ξεκινούσαμε για δικαστήρια για αλληλεγγύη στους συλληφθέντες. Αλλά ξέχασα, αυτοί δεν ήταν α/α. Μη σου πω είναι ρουφιάνοι και προσκυνημένοι.
Στον ΚΚ. Και όμως υπήρχαν οι όροι. Ακόμα και οργανωτικίστικα, 6-7 άτομα κατάφεραν να διοχετεύσουν την ενεργητικότητα των ανηλίκων εκτός μπαχάλων και να ξενερώσουν κάτι περίεργους ενήλικες πουλώντας φούμαρα για δήθεν περιφρουρημένες καταλήψεις σχολών. Με τους μπάτσους απέναντι, να περιμένουν πώς και πώς να παίξουμε το παιχνίδι του κράτους. Αυτά για το οργανωτικό πάντα. Για το πολιτικό βαριέμαι, μια ώρα έχει που σχόλασα. :Ρ
Και ένα δωράκι από μένα. Κατεβάστε το, αξίζει.
http://www.mediafire.com/?cbz3mkojezn
Ε.
@ Ε.
Δεν τους ξεχασα συντροφισσα, απλα λεω να ασχοληθω με πολιτικα και οχι με επιχειρηματικα υποκειμενα που θυμουνται να εξεγερθουν οταν τα πανεπιστημια ειναι αδεια και δεν εχει δουλεια. Αλλωστε αν ηθελα να τους ειρωνευτω θα επρεπε να λεω αυτα τα κρυα και ανοστα επιχειρηματικα αστεια.
α και το αρχειο http://www.mediafire.com/?cbz3mkojezn πραγματικα αξιζει. Διαφορο υλικο απο το δεκεμβρη του 2008 μαζεμενο.
Δημοσίευση σχολίου