Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011

"Οι κομμουνιστές θεωρούν ανάξιο τους να κρύβουν τις απόψεις και τις προθέσεις τους"

Δεν ξερω ποσο εχουμε συνειδητοποιησει το τι ειναι αυτο που συμβαινει αυτες τις μερες. Και αν τις πρωτες μερες ηταν τελειως θολο το τοπιο, πλεον πιστευω πως εχουν ξεκινησει να διακρινονται εμφανως καποιες τροχιες που μπορει να παρει το πραγμα. Και δεν αναφερομαι απαραιτητα σε κατι αμεσο, αλλα για μια συνεχεια ακομα και αν το τωρινο κινημα των πλατειων εκφυλιστει.

Θελω να αναφερθω στο περιστατικο κατα αρχας με το κκε μλ στην αθηνα αλλα θα ξεκινησω καπως εμμεσα. Οσο με ξερουν γνωριζουν πως ακομη και οταν ημουν οργανωμενος ποτε δεν προετασσα καμια "κομματικη ταυτοτητα". Ουτε γιατι ντρεπομουν ουτε για να αρεσω, αλλα γιατι προτιμουσα, οποτε ηταν δυνατο, ο λογος που βγαζω να βγαινει συλλογικα μαζι ατομα που εχουμε κοινες αναγκες και βλεπουμε την πραγματωση τους με εναν ομοιο, συλλογικο τροπο. Και ετσι προτιμουσα αυτη την ταυτοτητα που καθοριζοταν απο την ιδια μου τη δραση χωρις να κρυβω ομως και την ενταξη μου στην πολιτικοσυνδικαλιστικη παραταξη οπου ανηκα, ουτε απεφευγα να τοποθετουμε ως μελος της. Αυτα τα λεω μονο για να δειξω το πως αντιλαμβανομαι το θεμα της πολιτικης ταυτοτητας.

Αυτο ομως που βιωνουμε αυτη τη στιγμη ειναι μια εκ των δεξιων απαξιωση (σε καμια περιπτωση εκ των αριστερων ξεπερασμα!) της αριστερας και του αντιεξουσιαστικου χωρου. Αν και για τον καθενα η απαξιωση εχει ιδιαιτεροτητες -αλλοι κυνηγαν ψηφους, αλλοι θελουν να κανουν μπαχαλα...-, θα αναφερομαι και στα δυο με τον ορο αριστερα μονο, αλλωστε ετσι οριζω την αριστερα γενικα. Η απαξιωση επεκτεινεται σε σωματεια και σε παρα πολλες μορφες συλλογικης οργανωσης.

Αυτη η απαξιωση εχει πολλες αιτιες, και σιγουρα τις ανεπαρκειες της ιδιας της αριστερας και γενικοτερα των συλλογικων διαδικασιων που υπαρχουν ολα αυτα τα χρονια. Στο μεγαλυτερο βαθμο ομως πηγαζει απο το τι εκανε ολο αυτος ο κοσμος που τα απαξιωνει, τα τελευταια χρονια. Ποιοι τελικα ειναι αυτοι που κατεβαινουν στο συνταγμα και στις πλατειες; Υπαρχει ενα κομματι νεολαιας, αλλωστε τα τελευταια χρονια τα περισσοτερα σοβαρα πραγματα που γινονται γινονται απο νεολαια, ειτε το φοιτητικο, ειτε μιλαμε για σωματεια (σε επισφαλεις κυριως τομεις) και αυτο δεν ειναι καθολου ασχετο με τα παρακατω. Αλλα το μεγαλυτερο ισως κομματι ειναι ενας κοσμος, ειτε μικροαστοι που προλεταριοποιουνται ειτε εργαζομενοι που ειχαν μια αλφα ανεση (δεν το λεω σαν αρνητικο), ο οποιος ολα τα προηγουμενα χρονια ετρωγε απο τα ετοιμα προηγουμενων αγωνων, ειχε εξοβελισει συλλογικες διαδικασιες, και ειχε βασισει την ατομικη του ανελιξη προς την επιτευξη του μικροαστικου του ονειρου στο να παταει στα πτωματα των γυρω του και να ψηφιζει αυτους που θα τον βοηθουσαν με ρουσφετια και ξαφνικα ανακαλυπτει πως ειναι κλεφτες και απατεωνες (οταν ακριβως σταματησαν τα ρουσφετια να μπορουν να υπαρχουν), Προς αποφυγη παρεξηγησεων, για τη μεγαλη πλειοψηφια του κοσμου αυτα ολα εξασφαλιζαν μια συντηρηση της καταστασης του, δεν τα εφαγε μαζι με τον παγκαλο. Αλλα ετσι ακριβως ειναι η κατασταση και δεν μπορουμε να κλεινουμε τα ματια σε αυτη ουτε να γλυφουμε. Ναι, και η αριστερα (κυριως η αριστερα) εχει ευθυνη για αυτη την κατασταση και δεν απαξιωνω τα βηματα που κανει και που μπορει να κανει ακομα αυτος ο κοσμος, αλλα δεν μπορουμε σε καμια περιπτωση να αγνοουμε ολα αυτα που εκανε ολα αυτα τα χρονια αυτος ο κοσμος τι αντιληψεις του εχουν παραξει και αυτη τη στιγμη που μπορει να τον οδηγησουν. Η ιστορια αλλωστε εχει δειξει, σε περιοδους κρισης και προλεταριοποιησης των μικροαστικων στρωματων ειναι πολυ ευκολο να οδηγηθουμε στο φασισμο. Για αυτο λοιπον αυτος ο κοσμος νοιωθει "προδωμενος" απο τους πολιτικους, ηξερε οτι ηταν κλεφτες αλλα πανω σε αυτους βασιζοταν για να βελτιωσει η να διατηρησει την κατασταση του. Αυτα ειναι που παραγουν το αντικομματικο αισθημα, καμια ξαφνικη ορεξη για "αυτοοργανωση" η "αμεση δημοκρατια". Μπορει να συνειδητοποιησει καποια πραγματα και να απορριψει την αναθεση κλπ αλλα βρισκομαστε αρκετα μακρυα ακομα απο κατι τετοιο αυτη τη στιγμη. Γιατι αυτο που πραττει αυτη τη στιγμη (περα των αδυναμιων του) ειναι τελειως διαφορετικο απο το τι συνειδηση εχει και τι συνειδηση μπορει να προκυψει μεσα απο αυτο. Μπορει μεσα απο την κινηση του να ξεπερασει πολλα πραγματα, αλλα οταν η κινηση αναπαραγει ουσιαστικα τη σαπιλα που εχει αφομοιωσει, δεν εχω καμια εμπιστοσυνη ουτε σε αυτον τον κοσμο ουτε στην κινηση του. Κοινωνικη βαση δεν εχουν μονο τα αριστερα κινηματα, και καμια νομοτελεια δε μας διαβεβαιωνει πως κατι προοδευτικο θα βγει μεσα απο μια τετοια κινηση...

Το συστημα προσπαθει απο την αρχη να εκμεταλλευτει τις αντιφασεις και τις αδυναμιες που προκυπτουν. Τα μμε αβανταρουν οχι τοσο τις κινητοποιησεις αλλα καποια χαρακτηριστικα τους, που ειναι για το συστημα απο ανωδυνα εως διεξοδος. Ετσι, αβανταρει το ακομματιστο και προσπαθει να δωσει μια εικονα εθνικης ενοτητας. Ειδαμε μεχρι και αναφορα στο εθνος για τους αγανακτησμενους που αυθορμητα την επεσαν στο κκε μλ. Προφανως οχι γιατι το συστημα τρεμει το κκε μλ. Αλλα θελει αυτες τις συγκεντρωσεις μια αχρωμη αοσμη σουπα, συσπειρωμενη με βαση την εθνικη ταυτοτητα. Και για να το πετυχει αυτο εξοβελιζει αριστερα και αναρχια απο εκει.

Σε αυτη την κατασταση ενας αριστερος, αναρχικος κλπ δεν μπορει παρα να υπερασπιστει το χωρο που ανηκει. Το να γλυφεις αυτη την αντιληψη και να το παιζεις "αγανακτησμενος", περα απο οπορτουνισμος και κοροιδια απεναντι στον κοσμο (πραγματικα, ας βγει ενας πολιτικοποιημενος που συμμετεχει σε διαδικασιες τα τελευταια χρονια να πει πως αγανακτησε πραγματικα και αυτο που τον κινει ειναι η αγανακτηση. Η αγανακτηση προκυ[πτει στο κμεγαλυτερο βαθμο απο τη μη εκπληρωση προσδοκιων που οσοι εχουν κινηματικη δραση ειχαν ηδη πληρει συνειδηση πως δε θα εκπληρωνονταν και απο την ελειψη μεσων εκφραση, ενω ολοι εμεις ειχαμε ηδη τις συνελευσεις, τις πορειες, τις διαδικασιες μας κλπ), ειναι κατι που θα το βρεις εναντια σου στο μελλον, εκτος και αν θελει να γινει κατι διαφορετικο απο αυτο που ισχυριζοταν πως ηταν μεχρι τωρα. Αυτο ακριβως προσπαθησε να κανει και το κκε μλ οπως το βλεπω, ειτε ως κκε μλ ειτε ως αριστεροι εργαζομενοι ειτε ως "χωρος αριστερα στην πλατεια".

Αυτο λοιπον που πρεπει να ειπωθει στον κοσμο ειναι αυτο: οχι, δεν ειναι ολοι ιδιοι με αυτους που ψηφιζες τοσα χρονια για να σου κανουν ρουσφετια, δε ζητουν ολοι την ψηφο σου στις εκλογες για να σε κυβερνησουν, οτι τις κομμουνιστικες οργανωσεις δεν τις ενδιαφερουν οι εκλογες παρα μοναχα σαν μια ευκαιρια για να προπαγανδησουν καποιες αποψεις τους γιατι πιστευουν πως αυτο το συστημα μονο με τη βια και με τα οπλα θα ανατραπει τελικα. Και αυτο που τους ενδιαφερει ειναι η οργανωση της εργατικης ταξης για να καταφερει να ανατρεψει το καπιταλιστικο συστημα.

Αντι αυτου, καποιοι, καμωμενοι πως πιανουν τον παλμο της εποχης, ειναι ετοιμοι να ακουσουν τον κοσμο κλπ εμφανιζονται σαν ακομματιστοι αγανακτησμενοι. Θελουν, λεει, ξαφνικα να "διδαχτουν" απο τον κοσμο. Δεν υπαρχει καποια αναγκη ομως να παψει καποιος να αναφερεται στον κομμουνισμο για να μαθει απο τον κοσμο. Ισα ισα δηλαδη... Αλλα οπως και να εχει μην κοροιδευουν κανεναν. Αν ηθελαν να διδαχτουν απο αυτο που γινεται δε θα ειχαν σαν προτεραιοτητα ακομα να ψαχνουν τροπους να μειωσουν το χρεος του κρατους. Τοσα χρονια τα πολιτικα πλαισια σεντονια προσπαθουσαν να περασουν στα κινηματα, τοσα χρονια τα παντα κατεληγαν στην εκλογικη τους καταγραφη.

Το που καταληγουν και γιατι ειναι κατι που λιγο πολυ πλεον ειναι γνωστο, το καπελο με την ΕΛΕ και τις λογικες περι χρεους κλπ. Ειναι αυτοι που για καιρο εψαχναν μια θεση στο κεντρικο πολιτικο σκηνικο και θεωρουν πως στην πλατη των "αγανακτησμενων" θα το καταφερουν. Για την αποψη μου περι του ρολου του κρατικου χρεους ενα λινκ απο το ριζοσπαστη και ενα απο το φακτορυ της υφανετ (ειπα να βαλω απο αλλες ασχετες μεταξυ τους πηγες για να μη με πειτε μουλα), και αρα το να δωθει καποια "λυση" στο "προβλημα" του χρεους δεν ειναι δικη μας δουλεια, αφου το χρεος δεν ειναι δικο μας.

Τεσπα θα ηθελα να εγραφα και καποια σε σχεση με το τι μπορει να προκυψει αν επικρατησουν τετοιες λογικες αλλα δεν εχω χρονο. Ελπιζω καποιοι που κατεβαινουν και ειναι σε νιρβανα να ξεκουκουρτιασουν μπας και νιωσουν λιγο.

Οποιες πολιτικες συλλογικοτητες της πλατειας δεν παιρνουν θεση ειναι συνυπευθυνες σε αυτο που γινεται και αυτο που παει να συμβει, και σιγουρα το κανουν εκ του πονηρου και αυτο μεγαλωνει ακομη περισσοτερο την ευθυνη τους.

ΥΓ Ο Μάο είχε πει πως οι κομμουνιστές πρέπει να κολυμπάνε στις μάζες όπως το ψάρι στο νερό, δεν είχε πει ότι πρέπει να μεταμφιέζονται σε κουτσομούρες για να κολυμπήσουν, ειπε ο συντροφος...

το ακριβως κατω ποστ του κατακαθιου νομιζω συμπυκνωνει τις σκεψεις μου πολυ καλα...

5 σχόλια:

τρόλλεϋ είπε...

Αίμα για το αίμα των νεκρών του σταλινισμού!

Με τους καρναβαλιστές της ανατροπής, για τα κινήματα της νέας εποχής!

reddove είπε...

πρεπει καποιος επιτελους να πληρωσει για τις δικες της μοσχας!

A8lios είπε...

http://mygranma.wordpress.com/2011/05/30/syntagmalikelikelikelikelike/#comment-18893

Ανώνυμος είπε...

τις αποψεις μου τις ξερεις, πολυ καλο κειμενο

ζαχαριαδικός είπε...

πολύ καλό κείμενο. δυστυχώς η οργάνωση όπου βρισκόμουν με εξανάγκασε σε αποχώρηση γιατί είχε αποφασίσει να τσαλαβουτήσει στα θολά νερά του συντάγματος, ακυρώνοντας το λόγο ύπαρξης της, και θεωρώντας ότι υπάρχευ ο συνεκτικός ιστός της εξαθλίωσης και της αντικυβερνητικ΄ς αγανακτησης που συνδέει όλους όσους πάνε στο σύνταγμα, άσχετα αν είναι αριστεροί ή φασίστες.