Όταν πέφτεις πάνω σε μετανάστες που κάθονται ουρά για το μεροκάματο παρασύροντας ένα, αφήνοντας πρώτα καλά-καλά σπίτι της την κοπέλα σου, επιστρέφοντας με όπλο, πυροβολώντας έναν δεύτερο στο πόδι, έναν τρίτο στην πλάτη, και δίνοντάς του την χαριστική βολή μες στα χωράφια της Αττικής, "αντιμετωπίζεις ψυχολογικά προβλήματα."
Όταν σκοτώνεις πέντε μετανάστες σε ένα χρόνο, είναι επειδή "αντιμετωπίζεις ψυχολογικά προβλήματα." Όπως και ο Μπρέιβικ, άλλωστε, "αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα".
Ή αλλιώς, όταν αντιμετωπίζεις "ψυχολογικά προβλήματα" και κάνεις ναρκωτικά, πέφτεις κατά λάθος πάνω σε μετανάστες, μετά πας την κοπέλα σου σπίτι της σ' ένα διάλειμμα απ' το παραλήρημα των ουσιών και των ψυχολογικών σου προβλημάτων, μετά ξαναέρχονται τα ψυχολογικά προβλήματα και η επήρεια των ουσιών, κι έτσι οδηγείς πίσω στο σημείο που παρέσυρες ένα μετανάστη για να τραυματίσεις άλλον ένα και να σκοτώσεις, αφού κυνηγήσεις σα σκυλί, εν ψυχρώ έναν τρίτο.
Παράξενες προκαταλήψεις κουβαλούν αυτά τα ψυχολογικά προβλήματα.
Ακόμα πιο παράξενες με δεδομένο ότι όλη μέρα η τηλεόραση μιλά για το "πρόβλημά τους" καθώς όλοι οι αρχηγοί αστικών κομμάτων, την ίδια μέρα, σήμερα, διαλαλούσαν τι θα κάνουν στους μετανάστες που οδηγούν τον κόσμο να έχει "ψυχολογικά προβλήματα" εν μέσω συγκεντρώσεων που θυμίζουν κάτι από σχολική εορτή, κάτι από εκδρομή ατόμων με ψυχολογικά προβλήματα, και κάτι από ντισκοτέκ του εβδομήντα.
Ακόμα πιο παράξενες με δεδομένο ότι σήμερα άρχισε ήσυχα-ήσυχα να λειτουργεί η Αμυγδαλέζα με τους πρώτους της "φιλοξενούμενους", να "ησυχάσει ο κόσμος". Με "φιλοξενούμενους", λοιπόν, που μάλλον δεν θα έχουν "ψυχολογικά προβλήματα." Αλλιώς, αν είχαν "ψυχολογικά προβλήματα", το συρματόπλεγμα, τα κάγκελα και οι φρουροί με τα όπλα μπορεί να τους παρέσυραν να πιστέψουν ότι αυτός δεν είναι "χώρος φιλοξενείας" αλλά φυλακή. Μπορεί να τους δημιουργούσαν κι αυτούς "ψυχολογικά προβλήματα", όπως ας πούμε θα γινόταν αν καθόσουν σε μια ουρά να περιμένεις να βγάλεις με τον ιδρώτα σου ένα πιάτο φαί για να σε πατήσει ή να σε σκοτώσει ή να σε σακατέψει κάποιος που έχει "ψυχολογικά προβλήματα."
Αλλά σήμερα μίλησε για το τίποτα ώρα πολύ ο κύριος Κουβέλης σε ακροατήριο εξόχως ήσυχο και νοικοκυραίϊκο, πολιτισμένο. Αλλά σήμερα ανέμισαν τα πράσινα σημαιάκια καθώς ο Βαγγέλης έκανε χιούμορ και κυμματίσαν οι γαλανόλευκες και δάκρυσε με τον εθνικό ύμνο ο κύριος Σαμαράς, και μίλαγε η Ντόρα με τις λαϊκές φορεσιές ξωπίσω. Αυτές είναι εικόνες ανθρώπων χωρίς "ψυχολογικά προβλήματα". Είναι οι άνθρωποι που πρόσφεραν τα ψυχολογικά προβλήματά τους αλλού. Που ξεφεύγουν από τα ψυχολογικά προβλήματα διότι καθορίζουν την πολιτική ζωή.
Μετά ντοκυμαντέρ, μέρες του '61, του '62, του '63, μαζί ο Φώντας Λάδης και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, όλοι "ουδέτεροι μάρτυρες" των γεγονότων, όλοι δικαιωμένοι εκ των υστέρων από την τροπή των πραγμάτων. Παλάτι, Βασιλεύς Παύλος, Φρειδερίκη, 114, τρίκυκλα, Λαμπράκης, Θεσσαλονίκη, Γκοτζαμάνης, Κωνσταντίνος Καραμανλής, ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο, εθνικός προϋπολογισμός και η προίκα της πριγκίπησσας, έκτακτος συνεδρίασις του κοινοβουλίου. Ο κόσμος των γονιών μου λίγα χρόνια πριν γεννηθώ, κόσμος που ακροβατεί ανάμεσα στην σαχλαμάρα και την τραγωδία.
Κόσμος σημερινός δηλαδή, και η Ελλάδα ένα τεράστιο αποτρόπαιο αστείο με σκοτωμένους, σημαίες, γκλομπ, χημικά, ομιλίες, παρατρεχάμενους, αστείους, συνομώτες, αποστάτες, πράκτορες, Μακιαβελίσκους, συγκάλυψη, καταστολή, διαφθορά, ψέμματα, ψέμματα, ψέμματα, δημοκρατία. Πωλούνται οικόπεδα παραθαλάσσια, ακίνητα εις τιμές ευκαιρίας. Αστική τάξη, το βδέλυγμα της ιστορίας, κολλημένη πάνω στη φλέβα να ρουφάει, να ρουφάει, να ρουφάει, τριάρι στο Παγκράτι κυρία μου, αυτοκίνητον, το έθνος, και ο κομμουνιστικός κίνδυνος. Πώς ήταν ντυμένη η βασιλομήτωρ; Οι άνθρωποί μου σκορπισμένοι στα πεζοδρόμια, χωρίς τις σημαίες τους, τρομαγμένοι κοιτάνε στις φωτογραφικές μηχανές σαν να ήταν κάνες σε απόσπασμα. Ο φόβος να διαχέεται στο αίμα, χρόνο τον χρόνο, ξανά και ξανά, βασιλεύς εκτροπή πραξικόπημα αποστασία βασιλεύς απαγόρευσις πραξικόπημα, να μην περιμένεις, να μην περιμένεις ποτέ, ποτέ, ποτέ σ' αυτή τη χώρα ούτε δίκαιο ούτε χαρά της λευτεριάς ποτέ να φοβάσαι ο χωροφύλακας ο αστυφύλακας ο δάσκαλος ο παππάς να φοβάσαι να μιλάς ψιθυριστά να μην σ' ακούσουν εχτές κάποιος μου μίλαγε χαμήλωσε τη φωνή του σε ψίθυρο για να πει τη λέξη "κομμουνιστές" οι άλλοι βρίζανε έναν μαύρο ποδοσφαιριστή "πουστόμαυρε" δεν τους άρεσε που έκοψε τη μπάλα.
Μια αποτρόπαια ταινία εκτυλίσσεται έχει τίτλο αδερφοί μου αδερφοί μου δεν είστε αδερφοί μου είστε φασίστες μαύροι φονιάδες σας ξέρω από το 1944 από το 1936 από το 1949 από το 1963 από το 1922 από το 1967 από το 1974 από μέσα κι από έξω το ξέρω ότι έρχεστε πίσω τη φάτσα σας την ξέρω τα ημιδιαφανή γυαλιά μυωπίας τα κοστούμια τις φράντζες τις στολές με τις κωμικές γραβάτες το χαμόγελο του χασάπη το ξέρω κι άστε τις σημαίες και τους ύμνους κι άστε τις λαϊκές φορεσιές ίδιοι πάνω στο αίμα αντανακλάστε ίδιοι πάντοτε τις ίδιες φυλακές και θηλειές κουβαλάτε στη φωνή αυτή στο μικρόφωνο τις ίδιες καταπακτές με μαχαίρια κρύβετε κάτω απ' τα γραφεία σας. Την πρασινάδα στο λιβάδι βάφετε με το ίδιο αίμα. Κι ακόμα περιμένω να σας πνίξει το αίμα να μην μπορείτε να σταθείτε από την κόκκινη σημαία γύρω σας να μην έχει να κρυφτείτε άλλο μέσα στη νομιμότητα του πορνό DVD, στα κουπόνια της εγκυκλοπαίδειας και στην πράξη του διορισμού κύριε διευθυντά των ρητών και αδήλωτων σφαγείων.
Και μιλάω για τα ψυχολογικά προβλήματα. Μιλάω πάντα για τα ψυχολογικά προβλήματα.
αναδημοσιευση απο http://leninreloaded.blogspot.com/2012/04/blog-post_30.html
αναδημοσιευση απο http://leninreloaded.blogspot.com/2012/04/blog-post_30.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου