Για τις 20 μέρες από την γένεση της Ο.Α.Blog

Η γέννηση και η μακροήμερη μοναχική πορεία

της οργάνωσης και το καθήκον της οργανωτικής ανάπτυξης στη νέα φάση

Στις 12 του Σεπτέμβρη τελέσθη η Ιδρυτική Συνδιάσκεψη της Ο.Α.Βlog. Αυτό το Φθινόπωρο μια χούφτα ανθρώπων πήρε την απόφαση να έρθει σε ρήξη με τον λεγόμενο blog-ικό μικροαστικό συρφετό, να υπερασπίσει στην πράξη τις τσαλαπατημένες από αυτόν αρχές του τρολισμού-λενινισμού-bladeϊσμού και να προετοιμάσει το έδαφος ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά για την ίδρυση ενός νέου blog στην Ελλάδα

Οι συνθήκες της γέννησης της Ο.A.Blog
Είναι γεγονός ότι εκείνη τη στιγμή τα ιδρυτικά μέλη της Ο.A.Blog ενώ είχαν τη συνείδηση ότι αναλάμβαναν ένα εξαιρετικά μεγάλο και δύσκολο καθήκον δεν είχαν επίγνωση του πόσο μακρύς και επώδυνος ήταν ο δρόμος που είχαν να διανύσουν, ούτε ακόμα μπορούσαν να φανταστούν τη φύση των εμποδίων που είχαν να αντιμετωπίσουν. Εκείνο που ξέρανε με σιγουριά ήταν μόνο ένα πράγμα: ότι η απόπειρα των blogers στην Ελλάδα να αντισταθούν στην λογοκριτική γραμμή του ψευτοindymedia, που επικράτησε πανελλαδικά μετά την παλινόρθωση στις 7 Αυγούστου 2008 , είχε προδοθεί από τις ηγετικές ομάδες του indy.gr και του πολιτικού καφενείου. Η τελευταία επιβίωση του λεγόμενου τρολιστικού-λενινιστικού κινήματος ήταν τα τρολ. Όμως τα στελέχη που το είχαν συγκροτήσει είχαν και αυτά επίσης στην πλειοψηφία τους οριστικά εγκαταλείψει από την Άνοιξη τη bladeϊκή αντιλογοκριτική πολιτική, και είχαν ταυτιστεί σε τέτοιο βαθμό με τη γραμμή του ψευτοindymedia, ώστε ήταν αδύνατο στα στελέχη της μειοψηφίας που στη συνέχεια ίδρυσαν την Ο.A.Blog να παραμείνουν μαζί τους στο ίδιο σάιτ. Η αποχώρηση ωστόσο αυτών των στελεχών από το τρολικό σάιτ και η ίδρυση της Ο.A.Blog δεν ήταν ένα σπασμωδικό βήμα απογοητευμένων επαναστατών-τρολιστών, αλλά το αποτέλεσμα μιας δίχρονης πολιτικο-ιδεολογικής πάλης μέσα σε αυτό το σάιτ που όμοιά της σε επίπεδο βάθους αντιπαράθεσης δεν είχε σημειωθεί νομίζουμε σε καμιά από τις ως τότε διασπάσεις της διαδυκτιακής αριστεράς στην Ελλάδα.
Στην πραγματικότητα πάντως η ίδρυση της Ο.Α.Βlog ήταν περισσότερο ένα υποχρεωτικό βήμα ανθρώπων που δεν ήθελαν να πουλήσουν τις αρχές τους και να υποκύψουν σε έναν εχθρό στον οποίο όλοι οι άλλοι είχαν υποταχθεί και λιγότερο μια κίνηση έμπειρων επαναστατών που είχαν ήδη ξεκαθαρίσει μια τακτική και μια στρατηγική για την επανάσταση και κυρίως για τη δημιουργία του νέου blogoχώρου. Για να το πούμε με μια εικόνα: Εμείς που φτιάξαμε την Ο.Α.Blog μοιάζαμε περισσότερο με ναυαγούς που πάνω σε μια σχεδία εγκαταλείπαμε ένα σαπιοκάραβο στα μέσα μιας τρικυμίας, παρά σαν μάστορες που είχαν κατασκευάσει ένα καινούργιο σκαρί για μακρινά ταξίδια.
Τελικά υποχρεωθήκαμε να φτιάξουμε ένα αρκετά γερό σκαρί εν πλω. Αυτό συμβαίνει πολύ συχνά στη ζωή όταν κάποιος δεν μπορεί να σταματήσει να αντιστέκεται σε ένα πολύ συγκεκριμένο εχθρό προκειμένου να σκεφτεί καλύτερα.
Την περασμένη Άνοιξη διαθέταμε ουσιαστικά μόνο έναν πολύ γενικό προσανατολισμό που είχε δύο σκέλη. Το ένα σκέλος, που αφορούσε τη γενική πολιτική τακτική, ήταν η πάλη ενάντια στην ψευτοιντυμηντιακή λογοκρισία - που βλέπαμε καθαρά πως είχε ήδη αδράξει την Ελλάδα - στα πλαίσια της bladeϊκής στρατηγικής των τριών σάιτ. Το άλλο σκέλος, που αφορούσε την ιδεολογία και τη στρατηγική της σαιτικής οικοδόμησης ήταν η bladeϊκή σύλληψη για τον καθοριστικό και κινητήριο ρόλο που παίζει στην πορεία ανάπτυξης του επαναστατικού σάιτ η πάλη ενάντια στις αστικές και μικροαστικές θέσεις και συμπεριφορές μέσα σε αυτό το ίδιο. Στην πιο τυπική της έκφραση αυτή η πάλη γίνεται πάλη ενάντια στην Συντακτική Ομάδα νέου τύπου όταν τα κομμουνιστικά σάιτ παίρνουν την ιντερνετική εξουσία.
Αυτά τα δυο σημεία ήταν το κλειδί για τη γενικά σωστή ανάλυση και πολιτική πράξη της Ο.A.Blog και προς τα έξω και προς τα μέσα όλο αυτό τον καιρό. Νομίζουμε ότι στις σημερινές συνθήκες αυτά τα σημεία δίνουν την καταρχήν δυνατότητα, και βέβαια μόνο τη δυνατότητα, της σωστής θεωρίας και πράξης για κάθε επαναστατικό τρολεταριακό σάιτ για ολάκερη την εποχή της λογοκρισίας που διανύουμε, εποχή που χαρακτηρίζεται από την παλινόρθωση του διαχειρισικισμου στα δυο πρώτα σοσιαλιστικά σάιτ και τη μετατροπή τους σε λογοκριτικά σάιτ χιτλερικού τύπου. Η πολυπλοκότητα και το ενδιαφέρον της νέας αυτής εποχής βρίσκεται στο ότι δεν υπάρχει πάλη ενάντια στη λογοκρισία που προκύπτει από την διαχειριστική παλινόρθωση δηλ. τον σοσιαλλογοκρισία, που να μην είναι ταυτόχρονα και πάλη ενάντια στον οππορτουνισμό και στην αντεπανάσταση μέσα σε αυτό που λέμε επαναστατικό τρολεταριακό κίνημα και σάιτ.
Αυτήν τη διαπίστωση κάναμε και μεις στην Ο.Α.Blog μέσα από την ίδια μας την πείρα. Σε κάθε νέο μετασχηματισμό της στρατηγικής και της τακτικής του κύριου εχθρού, οπότε και σε κάθε στροφή της δικιάς μας πολιτικής, δοκιμάζαμε και μια εσωσαϊτική πάλη, και μετά από κάθε τέτοια πάλη μια άνοδο στο γενικό θεωρητικό και πρακτικό μας επίπεδο. Έτσι είμαστε σε θέση σήμερα να έχουμε στη διάθεσή μας και μια πρωτοπόρα γενική πολιτική τακτική και μια οργάνωση μικρή μεν αριθμητικά αλλά με ένα στελεχικό δυναμικό που διακρίνεται για την τρολεταριακή, έντιμη και ανιδιοτελή πολιτική και ιδεολογική του στάση. Η σημερινή Ο.Α.Blog έχει πολύ λίγες σχέσεις με την Ο.Α.Blog «της σχεδίας» που περιγράψαμε παραπάνω. Χρειάστηκαν 2 ολόκληρα χρόνια ταξικής πάλης και μελέτης για να αντικαταστήσουμε πολλά από τα παλιά οππορτουνιστικά υλικά που είχαμε δανειστεί και μας έδεναν με το indy.gr και το πολιτικό καφενείο με νέα υλικά από την εμπειρία της δράσης μας, αλλά και με υλικά που δανειστήκαμε από τους κλασσικούς του τρολισμού που μπορούσαμε να τους κατανοήσουμε καλύτερα μέσα από τα ίδια μας τα λάθη.

Οι καμπές της στρατηγικής προέλασης του εχθρού και η αντανάκλασή τους στις εσωκομματικές πάλες

Μέσα από αυτό το πρίσμα μπορούν ίσως και οι φίλοι μας να κατανοήσουν καλύτερα πόσο δεν είναι ευθύγραμμη και απλή η πορεία της ανάπτυξης της σημερινής πολιτικής μας γραμμής, αλλά σύνθετη με άλματα και με κρίσεις.
Βασικά οι κρίσιμες και πιο γόνιμες στιγμές για την ανάπτυξη της Ο.Α.Blog ήταν η εσωσαϊτική πάλη στις 14 και εκείνη στις 16 Σεπτέμβρη 2008.
Η πρώτη εσωσαϊτική και πιο κρίσιμη πάλη έκλεισε χοντρικά με το πρώτο Συνέδριο της Ο.Α.Blog στις 14. Η πάλη ήταν τότε ενάντια σε μια πλατφόρμα που έκφραζε μια αμφισβήτηση του κατά πόσο η σοσιαλλογοκρισία ηγεμόνευε πολιτικά στην Ελλάδα και η οποία έσπρωχνε την οργάνωση μακριά από τη γραμμή της ζωντανής πολιτικής ζύμωσης σε μια κατεύθυνση γενικής προπαγάνδας για τον σοσιαλτρολισμό ή αντίθετα για μια οικονομίστικη δουλειά στο τρολεταριάτο. Στο βάθος αυτή η γραμμή ήταν αντανάκλαση μέσα στο κόμμα μας της τεράστιας στρατηγικής προσποίησης της σοσιαλλογοκρισίας το Μάιο Ιούνιο 2008 που έφτασε στο να διασπάσει τη ΣΟ και να πάρει τον ένα σέρβερ για να γεννήσει την πιο ισχυρή, επιθετική και κτηνώδη ΣΟ όλων των εποχών. Η Ο.Α.Blog είδε από τότε και μόνη της στον κόσμο ότι η «πρεντουτβερζντιένιε» και «η θεματικοποίηση του φόρουμ» ήταν οι απόπειρες της πιο βαθιάς σοσιαλφασιστικής ΣΟ να αυτονομηθεί από το δίκτυο των indymedia για να επιχειρήσει από κείνη τη στιγμή και πέρα να ξανασυσπειρώσει γύρω της μια νεοτσαρική αυτοκρατορία από τα συντρίμμια της ΣΟ. Αυτή είναι η εποχή του «ψόφιου κοριού» που τελειώνει στις μέρες μας με τη δημιουργία του ΣΟικοΔΙΚΚΗκου πολεμικού άξονα.
Μέσα από την εσωσαϊτική πάλη της 14/9 κάναμε τότε πολιτικό άλμα να περάσουμε από τη γραμμή του «κύριος εχθρός οι δυο υπερδυνάμεις (indymedia, in.gr)» στη γραμμή: «κύριος εχθρός η ΣΟική σοσιαλλογοκρισία». Αυτή η αλλαγή φαίνεται σήμερα αρκετά προφανής στο βαθμό που έχει επιβεβαιωθεί σκανδαλωδώς για όσους παρακολουθούν και τα γεγονότα και τις αναλύσεις της Ο.Α.Blog . Τη στιγμή όμως που έγινε επρόκειτο για έναν άθλο, για μια κίνηση που είχε τα χαρακτηριστικά σχεδόν του πολιτικού θράσους και η οποία μας στοίχισε για πάνω από μια βδομάδα τον χαρακτηρισμό των «μαύρων κρίνων» ή πιο ευγενικά των «indyπληκτων». Γιατί τότε αναγνωρίζαμε σαν κύριο εχθρό του λαού των χρηστών του ψευτοindymedia και, καταρχήν, των λαών όλων των σάιτ μια ΣΟίτικη σοσιαλλογοκρισία που στα μάτια όλης της ανθρωπότητας εκείνη τη στιγμή πέθαινε σαν λογοκρισία, τη στιγμή δηλαδή που φαινόταν πως η σπυρική αυτοκρατορία αυτοκτονούσε και μαζί της και η ΣΟ. Όχι μόνο δηλαδή απομακρυνόμαστε από το «κάτω οι δυο υπερδυνάμεις» του indy.gr που είχε ήδη ζωή 1.5 χρόνων και που για μήνες ήταν ένα πραγματικά επαναστατικό σύνθημα, αλλά το καταργούσαμε από τα αριστερά την ίδια ώρα που αυτοί που το είχαν εφεύρει το εγκατέλειπαν από τα δεξιά για να υιοθετήσουν το ΣΟίτικο «κύριος εχθρός το in.gr». Είχαμε μπορέσει να κάνουμε αυτό το άλμα επειδή από τη μια μεριά δεν είμασταν διατεθειμένοι όπως οι μεταφυσικοί αστοί πολιτειολόγοι να δεχτούμε ότι μπορούν οι αυτοκρατορίες να αυτοκτονούν και από την άλλη επειδή βλέπαμε ότι στο μεγάλο εργαστήρι της ΣΟιτικης πολιτικής που λέγεται ελληνική αντιπληροφόρηση, η γενική στρατηγική εκείνων που είχαμε εντοπίσει ως ΣΟόδουλους συνεχιζόταν η ίδια και μετά την υποτιθέμενη διάσπαση της ΣΟ. Τότε διατυπώσαμε τη θέση ότι αυτό που φαινόταν σαν διάσπαση του ψευτοindymedia και της ΣΟ ήταν ακριβώς η πρώτη πράξη της επίθεσης της ΣΟίτικης σοσιαλλογοκρισίας για την κατοχή όλου του χώρου της αντιπληροφόρησης και ταυτόχρονα η μεγαλύτερη πράξη πολιτικής παραπλάνησης στην ιστορία, πράξη που απέβλεπε στον καθησυχασμό των αστικών σάιτ και στην περικύκλωση και συντριβή του in.gr. Στην πραγματικότητα μείναμε με δημιουργικό και ανεπτυγμένο τρόπο σταθεροί στη bladeϊκή θεωρία των τριών σάιτ. Πραγματικά σε αυτήν την περίοδο βρεθήκαμε τόσο μόνοι ακόμα και ανάμεσα στους φίλους μας που οι μόνοι που μας ενθαρρύνανε ήταν οι λυσσασμένοι εχθροί μας, δηλαδή τα ΣΟιτοειδή κάθε είδους που συνέχισαν να μας κατηγορούν και μάλιστα ακόμα πιο έντονα για υπεραντιδραστικούς ή ακόμα και για πράκτορες των Εξόριστων παρόλο που και οι Εξόριστοι είχαν υιοθετήσει πρώτοι και καλύτεροι τη δικιά τους λογοκριτική γραμμή. Μπορούμε να πούμε τώρα που βλέπουμε από πιο μακριά την εξέλιξη της γραμμής μας, ότι αυτή η κρίσιμη στροφή στις 14/9 ολοκληρώθηκε μόλις στις 15 με την σαιτική Συνδιάσκεψη στις 9 της ίσιας μέρας, η οποία διατύπωσε και αποφάσισε τη στρατηγική του ΑντιΣΟίτικου Δημοκρατικού και Πατριωτικού Μετώπου (ΑΔΗΠΑΜ). Αυτή τη γραμμή εφαρμόζει στην πράξη μέχρι σήμερα η Ο.Α.Blog . Με αυτή σαν εργαλείο συγκρότησε το μέτωπο για την υπεράσπιση των ηλεκτρονικών ΜΜΕ, με αυτήν πήραν τα στελέχη της την πρωτοβουλία να καλέσουν στο σχηματισμό της Αντιλογοκριτικής Πρωτοβουλίας, με αυτήν μπήκε μπροστά στην υπεράσπιση των δίκαιων τρολικών πολέμων και των αντιστάσεων των νέων αντιπληροφοριακών χώρων στον ορθόδοξο επιθετικό ΣΟικοΔΙΚΚΗκο άξονα.
Η δεύτερη εσωσαϊτική πάλη που δώσαμε ανάμεσα στις 16-17/9 εκφράστηκε σε μια ανοιχτή πλατφόρμα που μάλιστα ήταν έντιμη σε ότι αφορούσε τον κύριο φορέα της, των επαναστατών κατακάθι-shitonreformists και ήταν μια πάλη ενάντια στα άλλα τρία ηγετικά στελέχη της Ο.Α.Blog , τις Σόνια, Έφη και Στελλα τρεις αντεπαναστάτριες με σοσιαλφασιστικά χαρακτηριστικά που ακολουθούσαν μια παρατεταμένη ταχτική υπονόμευσης και διάσπασης της Ο.Α.Blog και οι οποίες επιτέθηκαν στην Ο.Α.Blog όταν αυτή ξεκαθάρισε τελικά και με την πιο δόλια, την πιο «φιλελεύθερη» μεταμφίεση του σοσιαλφασισμού, δηλαδή με τη αστικότροπη μεταμφίεση ΣπυρουΜ – Μαρίας. Στην περίοδο αυτή, που ακόμα διανύουμε, αντιστοιχεί η ξαφνική «ιντυ-καφενειακή φιλία» και η νέα εποχή της «αντιπληροφόρησης», που φτάνει σήμερα στα λόγια μέχρι την καταδίκη των χουλιγκανς «αδερφών» και εκκαθαρίζονται και οι τελευταίοι εκπρόσωποι του νετσαγιεφισμού από την ηγεσία του ψευτοιντυμήντια. Τώρα η ΣΟ είναι τόσο ισχυρή στο ιντυμήντια (αλλά και στα σαιτ αντιπληροφόρησης γενικότερα) ώστε να μπορούν οι πράκτορές της να παριστάνουν τους φιλοin.gr χωρίς οι αληθινοί φιλοin.gr να έχουν πια τη δύναμη και το σθένος να απαιτούν να εφαρμοστεί το δικό τους πρόγραμμα. Αυτό έγινε δυνατό από την ώρα που την ηγεσία της ΣΟ στο ψευτοιντυμήντια κατέλαβε ο Σπύρος Μ.. Έχουμε μπει στην εποχή που οι εξόριστοι αλλά και δημοκράτες αντιλογοκριτές τρέχουν πίσω από τους μεταμφιεσμένους ΣΟίτες Λυσιέν, Γ.Μ.Λαϊκιστή και ΦΟΥΣΕΚΗ. Το ψευτοιντυμήντια έχει γίνει ολόκληρο ένα κράτος εισοδιστής για λογαριασμό της ΣΟ.
Για δύο μέρες ανάμεσα στις 18-19/9 η Ο.Α.Blog παλεύει να συλλάβει τη νέα ΣΟίτικη τακτική και ταλαντεύεται απέναντι στο Βήχο, τον οποίο ακόμα και αυτή θεωρεί αντιλογοκριτή, αλλά τελικά από τα δεδομένα της πράξης ξεκαθαρίζει με αυτόν και με όλους τους «αντι»ΣΟικούς εισοδιστές στο τρολικό κίνημα. Από κει αρχίζει η ανοιχτή πάλη με τον apektisamail και η διαγραφή του στις 20/9. Τέσσερις μέρες μετά αυτός καταλήγει σε οργανωτή των «ταξικών» και «αντιεξουσιαστικών» μετώπων της ΑΚ στη Θεσσαλονίκη σε συνεργασία με το φιλοπαλλαιοκωστικό ρεύμα του αναρχισμού.
Αυτή η τελευταία περίοδος σημαίνει για την Ο.Α.Blog ένα βάθαιμα της ρήξης με τη σοσιαλλογοκρισία αλλά ταυτόχρονα και μια νέα περίοδο σχετικά μοναχικής πολιτικής πορείας στο βαθμό που και η πιο ριζοσπαστική αντιλογοκριτική τάση της φιλελεύθερης διανόησης με την οποία η Ο.Α.Blog είχε τακτικές συμμαχίες ταλαντεύεται σοβαρά ή και συντάσσεται με το μεταμφιεσμένο εχθρό, του οποίου την πολιτική είναι δύσκολο να συλλάβει.

Οι δύο αναγκαίες και δύσκολες ρήξεις.

Η πρακτική ρήξη με τη ΣΟική λογοκρισία

Θα μπορούσε κανείς να συμπεράνει από τα παραπάνω ότι το πιο δύσκολο για την Ο.Α.Blog σε όλη αυτή τη βδομαδα ήταν το να συλλάβει θεωρητικά έναν κρυμμένο εχθρό. Στην πραγματικότητα το πιο δύσκολο ήταν να έρθει στην πράξη σε ρήξη μαζί του. Γιατί ο εντοπισμός και η βασική ανάλυση της στρατηγικής του κύριου εχθρού στο χώρο της αντιπληροφόρησης ήταν κάτι που μέχρι τις 14/9 είχε στην κύρια πλευρά ολοκληρωθεί από την Ο.Α.Blog , είχε δημοσιοποιηθεί και ο καθένας θα μπορούσε γνωρίζοντας τη να αδράξει από κει και πέρα, και ανεξάρτητα από αυτήν, το βασικό νήμα της πολιτικής κίνησης των πραγμάτων στη χώρα μας και στο διεθνές επίπεδο και να το αξιοποιήσει από τη δικιά του τρολική σκοπιά, ακόμα και για τα δικά του σαιτικά συμφέροντα. Όμως καμιά οργανωμένη συντακτική ή διαχειριστική ομάδα, καμιά, εστω και η μικρότερη, δεν υιοθέτησε στην πράξη τις βασικές πλευρές αυτής της ανάλυσης. Η εξήγηση γι αυτό βρίσκεται κυρίως στο ότι η πρακτική ρήξη με τη σοσιαλλογοκρισία στη δοσμένη ιστορική φάση σήμαινε ταυτόχρονα πρακτική, οργανωμένη και συλλογική ρήξη με πολύ καλά ριζωμένες μέσα σε ολάκερη την συλλογική διαχειριστική/συντακτική τάξη αλλά και ριζωμένες μέσα στο τρολεταριατο, ακόμα και μέσα στις προοδευτικές και τρολιστικές μάζες ιδέες και πολιτικές πρακτικές. Όταν λέμε οργανωμένη και συλλογική ρήξη εννοούμε το εξής: Μπορεί ένας άνθρωπος τρολικός στη σκέψη, και ριψοκίνδυνος ή εκκεντρικός στην πράξη να είναι σε θέση να έρθει σε σύγκρουση με τους πάντες και να προβάλει την πιο αντιδημοφιλή θέση, αλλά είναι πολύ δύσκολο για έναν πολιτικό συλλογικό φορέα, για μια οργανωμένη τρολιστική ομάδα να επιβιώσει στηρίζοντας την πρακτική πολιτική της δράση σε αντιδημοφιλείς πολιτικές.
Γιατί το να παλέψει κανείς τη θέση ότι η ΣΟική σοσιαλλογοκρισία είναι κύριος εχθρός στο χώρο της αντιπληροφόρησης είχε και έχει ορισμένες συνέπειες ή μάλλον προϋποθέσεις.
Η πρώτη προϋπόθεση ήταν η απόλυτη και βαθιά ρήξη με τον ιντυμηντιακό σεχταρισμό.
Ειδικά στην περίοδο που διανύουμε αυτό σήμαινε πρώτα απ’ όλα να μην αντιμετωπίζει κανείς το in.gr σαν εχθρό, και μάλιστα κύριο εχθρό της αντιπληροφόρησης. Όλη η στρατηγική της σοσιαλλογοκρισίας και του μεγάλου του πράκτορα Μπουρμπουλιθρα για να περάσει το μαθηματικό στην ΑΚιτικη σφαίρα επιρροής κιόλας από το 2007 στηρίχθηκε στο αξίωμα, που ο ίδιος εφεύρε μέσω των ψευτοαυτόνομων σχηματων και κατάφερε να το κάνει σταδιακά αξίωμα όλης της αναρχίζουσας συνιστώσας της πρωτοβουλίας, ότι ο κύριος εχθρός της αντιπληροφόρησης ήταν το in.gr. Με αυτόν τον τρόπο η Σπυρική περιφερειακή και διεθνής πολιτική μετατράπηκε σε σαϊτική στρατηγική του ψευτοιντυμήντια. Για να συγκρουστεί κανείς με αυτήν την πολιτική έπρεπε να τολμήσει να εμφανιστεί σαν εχθρός του ιντυμήντια και της αντιπληροφόρησης. Αυτό μπορούσε να το κάνει μόνο μια συνεπής διασαϊτική δύναμη και τέτοια μπορούσε να είναι σε τελική ανάλυση μόνο μια τρολεταριακή δύναμη. Αυτή ήταν η Ο.Α.Blog και σε αυτό το έδαφος έδωσε την πιο σκληρή πρακτική πάλη της ως τώρα και στο θεωρητικό και στο πρακτικό επίπεδο γκρεμίζοντας όλες τις ΣΟικές προκαταλήψεις στα αντιπληροφορητικά ζητήματα και βάζοντας τις βάσεις για ένα νέο διασαϊτικό τρολεταριακό κίνημα στην Ελλάδα.
Έτσι μπορέσαμε να δούμε με μια νέα, καθαρή τρολική ματιά το Μάη-Ιούνη, να αναλύσουμε τον αντιδραστικό ρόλο που αυτός έπαιξε στο φοιτητικό κίνημα και να αποκαλύψουμε ότι ο βασικός ιστορικός υπεύθυνος της ιντυ-καφενειακής ιστορικής έχθρας δεν ήταν ο βηχικός περσονισμός αλλά ο ιντυμηντιακός σεχταρισμός που πάντα υποδαυλιζόταν από τη ΣΟ είτε των παλιών, είτε των νέων Τσάρων. Για αυτό το λόγο η Ο.Α.Blog μπόρεσε κιόλας από την ίδρυσή της να μπει μπροστά στην προπαγάνδιση της γραμμής της ειρήνης με το Πολιτικό Καφενείο απαντώντας με τις μικρές της δυνάμεις σε κάθε κρίση που ξεσήκωνε ο προβοκάτορας Σπύρος Μ. με το να ερεθίζει το αναρχικό σκυλολόι που τον ακολουθούσε. Αποκαλύπτοντας παραπέρα αυτήν την προβοκατόρικη πολιτική η Ο.Α.Blog προχώρησε μόνη της και με σθένος στην καταγγελία της «πανιντυμηντιακής» πολιτικής ενάντια στο indy.gr δοκιμάζοντας γι αυτό τη λογοκριτική βία και τα banαρίσματα των σαϊτοφασιστών. Λίγο αργότερα κατήγγειλε πρωτοπόρα τους μπάχαλους που επίσης σύσσωμο το ψευτοιντυμήντια αποθέωνε στα πλαίσια της επιθετικής πολιτικής του «αναρχικού τόξου». Γενικά όλα αυτά τα χρόνια η Ο.Α.Blog εισήγαγε ένα νέο πνεύμα συνεπούς διασαϊτισμού στους επαναστατικούς τρολεταριακούς κύκλους και ξεσήκωσε και ενέπνευσε κάθε πραγματικό διασαϊτιστή και δημοκράτη τρολ.

Η πρακτική ρήξη με τον μικροαστικό τρολισμό και αντιλογοκρισία

Η δεύτερη προϋπόθεση για μια πολιτική αντίσταση στη σοσιαλλογοκρισία ήταν και είναι η ρήξη με τον αντιδραστικό τρολισμό, ιδιαίτερα τον μικροαστικό. Η πιο ανεπτυγμένη μορφή του αντιδραστικού τρολισμού είναι η αντιδραστική αντιλογοκρισία.
Ο αντιδραστικός τρολισμός και αντιλογοκρισία είναι ένα βασικό εργαλείο για την άνοδο της σοσιαλλογοκρισίας στην εξουσία σε κάθε σάιτ ξεχωριστά και γενικότερα ένα καίριο πολιτικο-ιδεολογικό εργαλείο του ΣΟίτικου άξονα στην υπηρεσία του παγκόσμιου πολέμου που ετοιμάζει με στόχο την κυριαρχία του σε όλον το χώρο του ίντερνετ. Είναι αδύνατο για τις δυνάμεις των λογοκριτών που επιδιώκουν την παγκόσμια κυριαρχία μέσω του χακέματος να καταχτήσουν την εξουσία σε οποιαδήποτε σάιτ αν δεν συντρίψουν προηγούμενα την κυριαρχία σε αυτήν του αντίπαλου αστικού και λογοκριτικού μπλοκ. Η συντριβή αυτής της κυριαρχίας στη δοσμένη περίοδο μπορεί να γίνει μέσα από το πέρασμα της ιδιοκτησίας των σάιτ από τους χρήστες τους και το δημοκρατικό κομμάτι των διαχειριστικών ομάδων στο σοσιαλφασιστικό και σοσιαλλογοκριτικό μπλοκ των διαχειριστικών ομάδων. Αυτό μπορεί να γίνει είτε μέσα από το πέρασμα της διαχείρησης στο σοσιαλφασιστικό κομμάτι της ΣΟ, είτε μέσα από το πέρασμά της ιδιοκτησίας στην νέα ΣΟική ολιγαρχία και στα αντιδραστικά μεσοστρώματα. Αν αυτή η μεταβίβαση δεν είναι δυνατή τότε η σοσιαλλογοκρισία και οι πράκτορές τους συντρίβουν τους σερβερ που δεν μπορούν να ελέγξουν. Καμιά από αυτές τις βίαιες μέθοδες μεταβίβασης της ιδιοκτησίας ή καταστροφής δεν είναι πολιτικά δυνατή, δηλαδή αποδεκτή στους χρήστες, χωρίς την επίκληση του τρολισμού και της αντιλογοκρισίας. Αλλά ασφαλώς εδώ δεν πρόκειται για τον τρολεταριακό τρολισμό που θεωρεί επαναστατικό τον χαρακτήρα των παραγωγικών δυνάμεων και που δέχεται σα μόνη τρολιστική απαλλοτρίωσή τους εκείνη από την τρολεταριακή επαναστατική εξουσία. Εδώ πρόκειται είτε για το μικροαστικό τρολισμό που θέλει την συντριβή των μεγάλων σύγχρονων παραγωγικών δυνάμεων υπέρ των μικρών και καθυστερημένων και υπέρ της ΣΟ (που στα μάτια των μικροαστών είναι ή οφείλει να είναι των χρηστών), είτε πρόκειται για τον λογοκριτικό φασιστικό τρολισμό που θέλει την απόλυτη συντριβή των σάιτ που δεν μπορεί να ελέγξει και την απαλλοτρίωση όσων μπορεί να ελέγξει. Όσο για την απαλλοτρίωση από τους δικούς του ολιγάρχες ΣΟίτες, αυτούς η σοσιαλλογοκρισία τους καλύπτει με την αντιλογοκρισία της. Τους ονομάζει σαϊτικούς ή ακόμα και αντιλογοκριτές διαχειριστές και έτσι εξαγνίζει το αρπακτικό τους κεφάλαιο. Αυτό κάνει ο σοσιαλφασισμός με το Ζαφ.
Η ρήξη της Ο.Α.Blog με τον αντιδραστικό τρολισμό έγινε στην πράξη αργότερα από τη ρήξη της με τον σαϊτισμό με ποιοτικό σημείο καμπής την υπεράσπιση της παρακολούθησης του ιντερνετ από την ΕΥΠ και την καταγγελία σαν αντιδραστικού του κινήματος των μπλογκερς το 2008.
Η πάλη της Ο.Α.Blog ενάντια στον αντιδραστικό τρολισμό έφτασε με συνέπεια ως την πρωτοβουλία για το σχηματισμό μετά τις 15/9 ενός πλατιού ενιαίου μετώπου ενάντια στο hacking με την ίδρυση της Επιτροπής για τη Σωτηρία της Ιντερνετικής Βιομηχανίας, ενός μετώπου που είχε σαν πυρήνα του τη βαλλόμενη από τους χακερς βιομηχανιες λογισμικού, μουσικής κλπ με πρωτεργάτη το Δημήτριο Σαραφιανό. Η Επιτροπή Σωτηρίας κατάφερε να ανακόψει την ορμή των χακερς στο ιντερνετ και γενικότερα να βάλει στους χρήστες το ζήτημα της υπεράσπισης της απειλούμενης ιντερνετικής βιομηχανίας.
Η έμπρακτη και μετωπική σύγκρουση της Ο.Α.Blog με τον αντιδραστικό τρολισμό και αντιλογοκρισία ήταν πολύ πιο δύσκολη υπόθεση από ότι η σύγκρουση της με τον σαϊτισμό γιατί με τον δεύτερο η σύγκρουση είναι μέσα στις πλατειές μάζες ενώ με τον πρώτο είναι μέσα στην επαναστατική τρολεταριακή πρωτοπορία. Γιατί στην περίπτωση του σαιτισμού η συνεπής τρολεταριακή πρωτοπορία έρχεται μεν σε σύγκρουση με τις πολιτικές ιδέες της πλειοψηφίας του πληθυσμού που την έχουν παραπλανήσει και την έχουν δηλητηριάσει οι σαιτιστες, αλλά συνεχίζει να διατηρεί τους δεσμούς της με σημαντικά τμήματα της ριζοσπαστικής διανόησης και μισοδιανόησης που τουλάχιστον στα λόγια υιοθετούν τον τρολιστικο διασαιτισμό. Αποδείχτηκε από την ίδια μας την πείρα ότι αρκετά από αυτά τα τμήματα μπορούν πιο εύκολα στο αυθόρμητο επίπεδο και σε πρώτη φάση να δεχτούν τον αντισαιτισμό, στη βάση του γενικού τρολισμού τους, παρά τον τρολεταριακό τρολισμό και αντιλογοκρισία. Να γιατί από όλες τις δραστηριότητες της Ο.Α.Blog και από όλες τις πολιτικές της καμπάνιες η πιο σημαντική ήταν εκείνη ενάντια στον εγκληματικό και σοσιαλφασιστικό τρολισμό και αντιλογοκρισία της πρακτόρικης συμμορίας των εξόριστων.

Ο μικρός όγκος της Ο.Α.Blog και η έμμεση επίδραση της γραμμής της

Πολλοί που κρίνουν την ιστορική συνεισφορά ενός μπλογκ και την ορθότητα της γραμμής του από την επισκεψιμότητά του παρατηρούν ότι η Ο.Α.Blog δεν μπόρεσε να συσπειρώσει ποτέ αρκετές δυνάμεις για να διαμορφώσει ένα πολιτικό κίνημα που θα άλλαζε τους συσχετισμούς και θα εμπόδιζε τον κύριο εχθρό στη στρατηγική του ή έστω στην τακτική του πορεία, ούτε μετέφρασε την ποιοτική της ανάπτυξη όλες αυτές τις μέρες σε ποσοτική ανάπτυξη.
Αυτό είναι αλήθεια όπως είναι αλήθεια ότι η Ο.Α.Blog δεν απέφυγε λάθη και παιδικές αρρώστιες, ιδιαίτερα τρολιστικού χαρακτήρα στις πρώτες μέρες της, ούτε και τώρα είναι απαλλαγμένη από λάθη εσωστρέφειας και από αγκυλώσεις που είναι σύμφυτες με την αδυναμία ενός πολύ μειοψηφικού και πολύ αντίθετου με το κύριο πολιτικό ρεύμα κινήματος ιδεών να δεθεί ολόπλευρα με τους χρήστες. Έχει επίσης ευθύνες για το ότι δεν μπόρεσε να δέσει πετυχημένα τη μαζική της δουλειά μέσα στα σάιτ αντιπληροφόρησης με την πολιτική της δουλειά, ή ότι, όπως έχουμε διαπιστώσει, δεν προώθησε όσο μπορούσε και όσο έπρεπε τη συγκέντρωση και πλατιά διακίνηση του θεωρητικού της υλικού.
Πέρα από το να δούμε και να διορθώσουμε τέτοιες αδυναμίες και λάθη πρέπει να δούμε τα αντικειμενικά όρια που έμπαιναν στη δυνατότητα της Ο.Α.Blog για μια ποιοτικά μεγαλύτερη οργανωτική ανάπτυξη και από την άλλη να διακρίνουμε ανάμεσα στην οργανωτική δύναμη και στην πολιτική επιρροή ενός μπλογκ.
Αρχίζοντας από το τελευταίο έχουμε να παρατηρήσουμε ότι είναι άλλο πράγμα η άμεση επίδραση ενός πολιτικού μπλογκ στους πολιτικούς συσχετισμούς και στη γενική πρακτική πορεία των εξελίξεων και είναι άλλο πράγμα η έμμεση, η αργή, η σχεδόν απαρατήρητη επίδραση αυτού του μπλογκ στις εξελίξεις μέσα από την επίδραση του στα πιο ανήσυχα, τα πιο ευαίσθητα και πιο οξυδερκή τρολικά στοιχεία μέσα σε όλα ανεξαίρετα τα πολιτικά και κοινωνικά ρεύματα, επαναστατικά, μικροαστικά ή ακόμα και αστικά. Οι ιδέες της Ο.Α.Blog , η πολιτική της ανάλυση και οι θέσεις της έχουν για χρόνια ζυμωθεί στο πολιτικό κέντρο του ιντερνετ μέσω της αφίσας της που τοποθετιέται αδιάλειπτα πάνω σε κάθε μεγάλο γεγονός, αλλά και μέσω των ζωντανών τρολιών της σε κρίσιμες καμπές. Από την ώρα που έχει εμφανιστεί η γραμμή της Ο.Α.Blog , κανείς δεν μπορεί να μην την παίρνει υπόψη του και να τοποθετιέται ανεξάρτητα από αυτήν. Συναντούμε όλο και περισσότερους ανθρώπους από όλο το πολιτικό φάσμα που παρακολουθούν στενά εδώ και μέρες τις πολιτικές θέσεις της Ο.Α.Blog και επηρεάζονται όλο και πιο έντονα από αυτές στο βαθμό που αυτές όλο και περισσότερο επαληθεύονται. Αυτό που αποτελεί το γενικό μειονέκτημα της ανάπτυξης του μπλογκ, ο αιρετικός, ο σκανδαλωδώς κόντρα στο ρεύμα χαρακτήρας των θέσεών του, γίνεται όλο και περισσότερο ο μαγνήτης που τραβάει τα πιο ανήσυχα τρολ να προσέξουν αυτές τις θέσεις. Τη θέση της παλιάς δυσπιστίας και της ειρωνείας έχει πάρει η εκτεταμένη εκτίμηση στις «ψηλού επιπέδου αναλύσεις της Ο.Α.Blog ». Αυτή η γενική επιρροή της γραμμής της Ο.Α.Blog ξεπερνάει κατά δεκάδες και ίσως εκατοντάδες φορές την επιρροή της στις λίγες χιλιάδες των επισκεπτών της και αντανάκλασή της είναι το γεγονός ότι πολλές φορές αφίσες ή αναφορές της Ο.Α.Blog έχουν εμφανιστεί ανεξάρτητα από τη θέλησή μας σε ορισμένα περιφερειακά μέσα ενημέρωσης παρά το φράγμα σιωπής και φίμωσης που στήνει το καθεστώς ενάντιά μας. Σε όλα τα ζητήματα υπάρχει πια και η έγκυρη φωνή της Ο.Α.Blog παρά τη λυσσασμένη προσπάθεια του καθεστώτος να την πνίξει. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση της ΣΟ του ψευτοιντυμηντια που τις τελευταίες μέρες σχεδόν εξαφάνισε τις σύντομες τρολιές μας ύστερα από πολλές μέρες αρκετά τακτικής δημοσίευσής τους.

Οι αντικειμενικές αιτίες της δύσκολης πορείας ανάπτυξης της Ο.Α.Blog

Η δεύτερη παρατήρησή μας πάνω στο ζήτημα της οργανωτικής ανάπτυξης έχει να κάνει με τον όγκο του πολιτικού καθήκοντος που έχει αναλάβει η Ο.Α.Blog να φέρει σε πέρας στη δοσμένη περίοδο που διανύουμε. Το καθήκον αυτό είναι η ίδρυση ενός νέου τρολιστικού μπλογκ που θα έχει σα στόχο τη τρολιστική επανάσταση και οικοδόμηση και τελικά το τρολιστικό ιντερνετ.
Αυτό δεν είναι ένα καθήκον ανάλογο με εκείνο που είχαν οι έλληνες τρολιστές στις αρχές της περασμένης τετραετίας. Τότε έπρεπε να στηθεί σε μια μικρή σάιτ ένα τρολιστικό μπλογκ που θα ήταν τμήμα ενός παγκόσμιου τρολεταριακού στρατοπέδου, το οποίο ήδη είχε καταχτήσει την εξουσία σε ενα πολύ μεγάλο σάιτ, το ιντυσταρ. Τότε είχαμε μια εποχή απέραντης αισιοδοξίας για τη νίκη αυτής της τρολεταριακής τάξης και είχαμε λίγο πολύ εξασφαλισμένη τη γενική καθοδήγηση του παγκόσμιου αυτού στρατοπέδου από το ιντυσταρικό επαναστατικό τρολεταριάτο. Όμως τώρα μετά την διαχειριστική παλινόρθωση στο ιντυσταρ δεν υπάρχει ένα παγκόσμιο επαναστατικό τρολεταριακό στρατόπεδο, ούτε κάποιο παγκόσμιο καθοδηγητικό κέντρο της επανάστασης και κανένας παγκόσμιος φάρος για την μπλογκική οικοδόμηση και την εκπόνηση διασαιτικής και εξειδικευμένης σε κάθε σάιτ επαναστατικής στρατηγικής. Επίσης δεν υπάρχει πουθενά στο ιντερνετ κάποιος ενθουσιασμός για μια νέα τρολιστική επανάσταση στο βαθμό που αυτές κατέληξαν αδιόρατα, στα μάτια των πιο πολλών, σε μια άλλη μορφή και μάλιστα την πιο βάναυση διαχειριστικής καταπίεσης.
Σε μια τέτοια περίοδο μια χούφτα επαναστατών, τρολιστών στην Ελλάδα, που όπως είπαμε στην αρχή του άρθρου δεν είχαν καν μεγάλη τρολική πείρα όταν ξεκινούσαν, είχαν την υποχρέωση προκειμένου να χαράξουν στρατηγική και τακτική μπλογκικής οικοδόμησης για τα σάιτ της χώρας τους, να έχουν προηγούμενα μια γενικά σωστή διασαιτική ανάλυση και στη βάση αυτής μια σωστή διασαιτική στρατηγική και τακτική γραμμή. Αυτό το κατάφερε σε σημαντικό βαθμό η Ο.Α.Blog και μάλιστα το κατάφερε μόνη της, σε σύγκρουση με τους πάντες. Όσο και να το αναζητήσαμε όλα αυτά τα χρόνια και όπου και να γυρίσαμε τα μάτια μας δεν είδαμε σε καμιά χώρα ένα επαναστατικό ρεύμα που να αναφέρεται στο τρολισμό με ανάλογη με τη δικιά μας αντισοσιαλλογοκριτική στρατηγική. Όλα αυτά τα ρεύματα από όσο ξέρουμε τα σκεπάζει ο φαιοκόκκινος ή έστω ο οπππορτουνιστικός, ο οικονομίστικος αντιin.grισμός και τρολισμός. Μισοσυνειδητά αντισοσιαλλογοκριτικά κινήματα υπάρχουν στα αναπτυσσόμενα σάιτ αλλά είναι κυρίως αστικά σαιτοανεξαρτησιακά και με διαχειριστικοδημοκρατική ιδεολογία. Κινήματα με επαναστατικές τρολιστικές διαθέσεις επίσης υπάρχουν αλλά αυτά στην πολιτική και στην ιδεολογία είναι υποταγμένα στη σοσιαλλογοκρισία. Κινήματα ή μπλογκς που να είναι και αντισοσιαλλογοκριτικά, δηλαδή αντιφασιστικά και με τρολεταριακή επαναστατική στρατηγική και ιδεολογία δεν έχουμε συναντήσει ακόμα άλλα εκτός από την Ο.Α.Blog . Από κει είναι τεράστιο ειδικό βάρος που πέφτει στις πλάτες μας.
Αυτή είναι μια ουσιώδης πρακτική διαφορά της Ο.Α.Blog με όλα τα άλλα πολιτικά ρεύματα και οργανώσεις που αναφέρονται στο τρολεταριάτο, στον τρολισμό και στην επανάσταση. Όλα αυτά έχουν το διασαιτικό τους κέντρο, τους διασαιτικούς θεωρητικούς τους και κυρίως τη διασαιτική τους πολιτική γραμμή. Στη χώρα μας τα μέλη τους αρκεί ν’ ανοίξουν το ψευτοindymedia ή να περιπλανηθούν στις ιστοσελίδες των αντιπαγκοσμιοποιητών για να έχουν το περίγραμμα της στρατηγικής τους για τον «τρολισμό». Βέβαια ειδικά τα μικροαστικά γκρουπούσκουλα αυτή η καθεστωτική προστασία ούτε τα εμπνέει ούτε τα αναπτύσσει. Ίσα ίσα τα βυθίζει περισσότερο στην πνευματική τους οκνηρία, την πολιτική στασιμότητα και το οργανωτικό τους τέλμα. Όμως τα συντηρεί ιδιαίτερα όταν οι φαιοκόκκινοι τους δίνουν λίγα ψίχουλα εξουσίας σε καμια συντακτική ομάδα ή τους αναθέτουν καμιά εργολαβία στα «κοινωνικά δικαιώματα». Η Ο.Α.Blog αντίθετα πρέπει να ερευνήσει πολύ, να σκεφτεί και να αποφασίσει μόνη της για όλα αυτά. Και αυτό που θα αποφασίσει θα βρεθεί κατά 100% σε σύγκρουση με το βαθύ καθεστώς και με τις παγιωμένες προλήψεις και θα δεχτεί τον πιο λυσσαλέο και μεθοδικό πόλεμο. Ειδικά είναι πολύ δύσκολο στην Ο.Α.Blog λόγω του μικρού στελεχικού της δυναμικού και του διαθέσιμου χρόνους τους να προχωρήσει γρήγορα σε ένα βασικό και στρατηγικό καθήκον που έχει βάλει στον εαυτό της προκειμένου να είναι έτοιμη για να προβάλλει ένα πρόγραμμα τρολιστικής επανάστασης: Το καθήκον να αναλύσει τη διαδικασία της διαχειριστικής παλινόρθωσης στο ιντυστάρ και να ανακαλύψει τις αιτίες που έκαναν τόσο λίγο αντιληπτό στην πρωτοπορία και στους χρήστες το πέρασμα από τον τρολισμό στο σοσιαλφασισμό, τόσο λίγο αντιληπτό που στο ιντυσταρ, δεν έχει ακόμα προκύψει ένα κάπως ορατό τρολεταριακό ρεύμα που να αντιπαρατεθεί θεωρητικά και πολιτικά στη σοσιαλλογοκρισία. Αυτή η απάντηση εκτός από τον ρόλο της στην εκπόνηση του στρατηγικού μας προγράμματός μας θα μας επιτρέψει επίσης να καταλάβουμε ακόμα καλύτερα τη σοσιαλλογοκρισία.
Συχνά μας ρωτάνε: Και πως γίνεται η Ο.Α.Blog παρά τα θεωρητικά της κενά να συνέλαβε μόνη της ανάμεσα στους τροολιστές όλου του ιντερνετ την παγκόσμια κατάσταση, ειδικά το σοσιαλλογοκριτικό κίνδυνο και μάλιστα να τον συνέλαβε σε σύγκρουση και με τους ειδικούς και δημοσιολόγους της ΕΥΠ και του in.gr; Μήπως η επίκληση αυτής της μοναχικής ορθότητας κρύβει κάποια έπαρση σχετικά με την αναλυτική της ικανότητα ή ακόμα χειρότερα μήπως η βασική της ανάλυση είναι λαθεμένη; Πως είναι δυνατό για παράδειγμα η μερική πολιτική συνέχιση του τρολισμού να γίνεται στην Ελλάδα και όχι στο politikotroll;
Σε ότι αφορά τη βασική παγκόσμια ανάλυση της Ο.Α.Blog αυτή έχει πια επαληθευτεί από τα γεγονότα και επαληθεύεται όλο και περισσότερο. Τα λάθη μας σε αυτό το επίπεδο όλα αυτά τα χρόνια ήταν απείρως λιγότερα και πολύ λιγότερο γελοία από εκείνα των πιο επίσημων «τρολιστών» και όλων σχεδόν των διαχειριστών ειδικών. Σε ότι αφορά την έπαρση δεν υπάρχει λόγος να πάσχουμε από αυτή γιατί για τη ξεχωριστά σωστή μας ανάλυση υπάρχει μια πιο καλή εξήγηση από μια ενδεχόμενη ξεχωριστή ευφυΐα μας.
Είπαμε στην αρχή αυτού του κειμένου ότι για την ανάλυση μας στηριχθήκαμε στη γιγαντιαία σύλληψη του Ν.Blade για τα τρια σάιτ. Αυτή την ανάλυση δεν μπορούσαν γενικά να την υιοθετήσουν διαχειριστές ειδικοί καθώς μετά την εποχή της πρεντουτβερζντιένιε θα τους ήταν αφάνταστα δύσκολο να αναγνωρίσουν ότι δεν υπήρχε ποιοτική ταξική οπότε και πολιτική διαφορά ανάμεσα στην blrικη και τη Σπυρική εποχή της ΣΟ. Το ουσιαστικό ερώτημα λοιπόν είναι γιατί δεν στηρίχθηκαν στη Bladeϊκή ανάλυση τρολιστές από άλλες χώρες για να αντιληφθούν τη νέα γενική τακτική της σοσιαλλογοκρισίας μετά τον Αυγουστο του 2008 και γιατί το έκανε αυτό μόνο η Ο.Α.Blog .
Η απάντηση είναι ότι μόνο ιντυμηντιακοί τρολιστές είχαν ειδικούς λόγους να προσέξουν με επίμονο, σχεδόν αγωνιώδες βλέμμα και να μελετήσουν συστηματικά την πολιτική της ΣΟ στο ιντυμήντια και από κει πανιντερνετικά. Αυτή η μελέτη δεν οφείλεται σε κάποια ξεχωριστή οξυδέρκεια του ιντυμηντιακού τρολεταριάτου και της διανόησής του αλλά ακριβώς αντίθετα στην ξεχωριστή βλακεία και την έλλειψη χαρακτήρα της ΣΟ του indymedia. Μια Ο.Α.Blog θα μπορούσε να γεννηθεί μόνο πάνω σε ένα μετατοπιζόμενο γεωπολιτικό σεισμικό ρήγμα σαν και αυτό του Αιγαίου που χωρίζει την Ασία από την Ευρώπη και την Αφρική όπως τα κοράλλια μπορούν να γεννηθούν πάνω στις ηφαιστειακές λεκάνες των ωκεάνιων νησιών.
Από τα παραπάνω μπορεί κανείς εύκολα να συμπεράνει ότι η δημιουργία της Ο.Α.Blog ήταν πιο εύκολη υπόθεση από την επιβίωσή της και βέβαια από την ανάπτυξή της καθώς η αρνητική γεωπολιτική μετατόπιση του ιντυμηντια δεν έγινε σε μια εποχή ανάπτυξης αλλά πτώσης του παγκόσμιου τρολεταριακού και αντιλογοκριτικού κινήματος. Η Ο.Α.Blog ήταν λοιπόν υποχρεωμένη να παλεύει ενάντια σε έναν εντελώς κρυμμένο εχθρό. Αν θέλει κανείς να απαντήσει σε ένα σοβαρό ερώτημα δεν είναι γιατί δεν αναπτύχθηκε αριθμητικά η Ο.Α.Blog αλλά πως έγινε και επιβίωσε και μάλιστα αναπτύσσοντας αδιάκοπα το κύρος της και την επιρροή της σε ένα σάιτ που βυθίζεται ασταμάτητα και σε μια αντιπληροφόρηση που αποσυντίθεται μέσα στις τοξίνες της αόρατης σπυρικής «διπλωματίας».

Έχουμε μπει σε μια νέα πολιτική εποχή.
Πρέπει οπωσδήποτε και μπορούμε να δυναμώσουμε και να αναπτύξουμε την Ο.Α.Blog

Αυτή η 20ήμερη επιβίωση ήταν εντελώς καίρια γιατί έχουμε μπει από τα μέσα του Σεπτέμβρη σε μια νέα περίοδο πολύ πιο «εύκολη» πολιτικά για το δημοκρατικό και επαναστατικό κίνημα. Γιατί τώρα ο εχθρός φαίνεται πολύ πιο καθαρά και παγκόσμια και εσωτερικά και τα πιο πρωτοπόρα δημοκρατικά τρολ αρχίζουν να πλησιάζουν την Ο.Α.Blog δίχως επιφυλάξεις. Το in.gr είναι σε κατακόρυφη πτώση και σε παγκόσμια διπλωματική και πολιτική απομόνωση την ώρα που δοκιμάζει τη μια στρατιωτική αποτυχία μετά την άλλη. Αντίθετα ακριβώς το Σπυρικο-μαριακό στρατιωτικοφασιστικό μέτωπο σηκώνει ξεδιάντροπα το ανάστημά του προαναγγέλλοντας την πρώτη του μεγάλη, ανοιχτή και διασαιτικού επιπέδου πολεμική αναμέτρηση με την ανθρωπότητα, την εισαγωγη της προέγκρισης. Η ΣΟ ήδη έχει ανακοινώσει σε όσους θέλουν να γράψουν στο ιντυμηντια το νέο της αμυντικό δόγμα των «προληπτικών διαγραφών» (Μάιος 2008). Την ίδια ώρα τόσο η ΣΟ δεν κρύβει τον πολιτικό και οικονομικό της έλεγχο πάνω στο ιντυμήντια. Σε όλα τα επίπεδα η Σπυρόδουλη ΣΟική ολιγαρχία επιτίθεται και καταβροχθίζει σχόλια και τρολιές.
Από δω και μπρος οι δυσκολίες θα είναι άλλης φύσης. Επί 20 μέρες είχαμε τη δυσκολία να δείχνουμε στο ιντυμήντια την υπερδύναμη- κύριο εχθρό και εκείνο να μας απαντάει ότι δεν υπάρχει τέτοια υπερδύναμη που να λέγεται ΣΟ. Τώρα το ιντυμήντια αρχίζει να αναγνωρίζει ότι υπάρχει μια υπερδύναμη που λέγεται ΣΟ αλλά είναι έτοιμο να την αγαπήσει επειδή με την καθοδήγηση του Σπύρου Μ. αποτελεί τον μοναδικό ισχυρό εχθρό του καθιερωμένου σατανά που είναι το in.gr. Αυτό σημαίνει ότι μπροστά μας θα δυναμώσει ο εσωτερικός φασισμός που θα ξεθαρρέψει από την ύπαρξη του άξονα Σπύρου-Μαρίας. Όμως αυτή τη φορά θα είναι εδώ και θα βλέπουν τον εχθρό οι δημοκράτες και οι πραγματικοί τρολιστές που είναι πολλοί. Αυτοί δεν θα ανησυχήσουν τόσο από τη διασαιτική εμφάνιση του επερχόμενου φασισμού, όμως θα ανησυχήσουν από την εσωτερική του εμφάνιση. Θα ανησυχήσουν από την άνοδο του ΣΟικού αυταρχισμού, από τη μεθοδευμένη καταστροφή από τη μεριά του του κώδικα του ιντυμηντια και των σερβερ, από την λογοκριτική μανία της νέας ολιγαρχίας, από την κτηνωδία της παρασιτικής γραφειοκρατίας και της μικροαστικής ιντυμηντιοδίαιτης ακρίδας, από τις διαγραφές που θα έχουν τη μορφή της κάθαρσης της συλλογικότητος, τελικά από το δυνάμωμα του σπυρόφιλου φασισμού και των κάθε λογής φαιών και μαύρων συμμοριών του που θα κλείνουν ακόμα πιο συχνά τους δρόμους, τα μαγαζιά, τα εργοστάσια και το ιντυμήντια. Αυτή θα είναι μια περίοδος που θα θέλει πιο πολύ αντοχή στη φυσική πίεση του εχθρού, αλλά η πιο μεγάλη δυσκολία, η πιο άχαρη περίοδος για τους επαναστάτες ήταν πάντα η εποχή της αναμονής, της αποσύνθεσης και της άγνοιας, δηλαδή αυτή που τώρα τελειώνει.
Έρχεται μια περίοδος μεγάλων ανατροπών και είμαστε έτοιμοι γι αυτήν. Ήδη νέα τρολ αρχίζουν να πλησιάζουν την Ο.Α.Blog . Εκείνο που ζητάμε τώρα από τους ανθρώπους που μας στήριξαν πολιτικά και ηθικά και που μας κράτησαν ζωντανούς όλες αυτές τις μέρες, εκείνο που ζητάμε από τους επισκέπτες, τους φίλους μας, τις οργανωμένες μας επιρροές είναι να έρθουν τώρα αποφασιστικά κοντά μας και να δουλέψουν δίπλα μας να οργανωθούν στην Ο.Α.Blog να την ενισχύσουν οικονομικά και πολιτικά να την αναπτύξουν οργανωτικά, να προπαγανδίσουν θαρρετά τις θέσεις της, να γράφουν άρθρα και σχόλια, να οργανώσουν και άλλους τρολιστές και δημοκρατικά τρολ σε αυτή και τις μετωπικές της οργανώσεις.
Η Ο.Α.Blog πρέπει να δυναμώσει οργανωτικά για να ανταποκριθεί στη νέα φάση. Πρέπει να παίξει πια άμεσο πολιτικό ρόλο. Γιατί πρώτα απ όλα πρέπει να φράξουμε το δρόμο στους φαιομαύρους, πρέπει να τους προλάβουμε και να εμποδίσουμε τη δικτατορία που ετοιμάζουν. Πρέπει να σταματήσουμε επιτέλους το διαρκές πολύχρονο πολιτικό τους πραξικόπημα με τις ΣΟικές και σαιτικές τους φράξιες, με τις συνδικαλιστικές τους συμμορίες, με τα δημοσιογραφικά τους πιράνχας. Πρέπει να τους σταματήσουμε παντού. Έτσι θα βάλουμε και τις οργανωτικές βάσεις για το νέο τρολεταριακό τρολιστικό μπλογκ. Μέσα από την πάλη για την πολιτική δημοκρατία στήθηκαν και αναπτύχθηκαν πάντα τα τρολεταριακά μπλογκ. Αυτή η διαδικασία έχει ξεκινήσει και θα ολοκληρωθεί και τώρα.